Асобая манера свісту; свіст. Ты чуеш посвіст? Гэта клічуць сябры нас.Машара.Рэдка калі пачуеш тут дапытлівы цокат вавёркі, вясёлы посвіст сініцы.Паслядовіч.// Пра свісцячыя гукі, якія суправаджаюць хуткі рух чаго‑н. У паветры не сціхаў посвіст куль, а неўзабаве пачулася яшчэ і выццё мін.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рысь1, ‑і, ж.
Хуткі алюр, сярэдні паміж галопам і шагам. Я падганяю каня лейцамі. Ён неахвоча пераходзіць на рысь.Асіпенка.Раптам ззаду [у Косціка] нечая моцная рысь. Азірнуўся — польскі коннік.Баранавых.
рысь2, ‑і, ж.
Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства кашэчых. Пасярод сцежкі ляжаў мёртвы алень, а над ім стаяла вялікая рысь.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gruff
[grʌf]
adj.
1) гру́бы, рэ́зкі; хры́плы (пра го́лас)
2) грубія́нскі, няве́тлы (мане́ры); непрыя́зны, ху́ткі на злосьць, зло́сны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fantastic
[fænˈtæstɪk]
adj.
1) дзіво́сны; дзі́ўны, незвыча́йны
2) эксцэнтры́чны
3) фантасты́чны; нерэа́льны
4) informal невераго́дна до́бры (ху́ткі, высо́кі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мамента́льны ’вельмі хуткі, імгненны’ (ТСБМ). З рус.моментальный ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 77). З рус. мовы пранікла і маме́нтам ’тс, мігам, умомант’ (докш., Янк. Мат.; калінк., З нар. сл.). Да момант (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тахікарды́я
(ад гр. tachys = хуткі + -кардыя)
мед. значнае паскарэнне сардэчных скарачэнняў (больш за 100 у мінуту), абумоўленае рознымі фізіялагічнымі і паталагічнымі ўплывамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кар’е́р1, ‑у, м.
Самы хуткі бег каня з пачарговай перастаноўкай разам пярэдніх і задніх ног. Пусціць каня ў кар’ер.
•••
З месца ў кар’ергл. месца.
[Фр. carrière.]
кар’е́р2, ‑а, м.
Месца здабычы карысных выкапняў адкрытым спосабам; месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад. Тарфяны кар’ер. Пясчаны кар’ер. □ За цагельняй — кар’еры, у якіх капаюць гліну.Навуменка.
[Фр. carrière.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ласапе́та, лісапе́та ’самакат на двух колах’ (КЭС, лаг.), лісапед, лісапет, лісафет, лісапета, лісафета (Сл. паўн.-зах.). Скажоныя формы ад веласіпед, якое з франц.vélocipéde < лац.velox, velocis ’хуткі’ і pes, pedis ’нага’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Меткі ’здольны беспамылкова пападаць у цэль’, ’дакладна накіраваны ў цэль’, ’трапны’ (ТСБМ), паўд.-усх.меткій ’хуткі’, ’лоўкі’ (КЭС). Ст.-рус.мѣтъкъ. Да ме́та1 (гл.). Аб утварэнні гл. Аткупшчыкоў, Этимология–1984, 197.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адшу́нуць ’адбегчы’ (КТС). Відаць, балтыйскага паходжання. Параўн. літ.šáuti, šaunù ’хутка бегчы’, лат.šaut, šaunù ’зрабіць хуткі рух’. Усе гэтыя балтыйскія дзеясловы спрадвечна роднасныя з прасл.sovati, sunǫti (гл. сунуць) (Мартынаў, SlW, 67).