fiery [ˈfaɪəri] adj.

1. во́гненны, агнявы́

2. палымя́ны, па́лкі;

a fiery speech палымя́ная прамо́ва

3. запа́льчывы;

a fiery temper запа́льчывы, гара́чы хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mild [maɪld] adj. спако́йны, мя́ккі; лёгкі; даліка́тны;

a mild climate мя́ккі клі́мат;

a mild illness лёгкае захво́рванне;

a mild character спако́йны хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undetermined [ˌʌndɪˈtɜ:mɪnd] adj.

1. няпэ́ўны, нявы́рашаны, нявы́значаны;

One question still remains undetermined. Адно пытанне дасюль яшчэ застаецца адкрытым.

2. нерашу́чы (пра характар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

complexion

[kəmˈplekʃən]

n.

1) ко́лер тва́ру

2) агу́льны вы́гляд; хара́ктар -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

predacious

[prɪˈdeɪʃəs]

adj.

1) грабе́жніцкі; рабаўні́цкі

2) драпе́жны (зьвер), драпе́жніцкі (хара́ктар, інсты́нкт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unquestionable

[ʌnˈkwestʃənəbəl]

adj.

1) бессумне́ўны, пэ́ўны; бясспрэ́чны

2) беззага́нны (пра я́касьць, хара́ктар)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

беззага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае заганаў, недахопаў; бездакорны па якасці. Беззаганная прадукцыя. Беззаганны верш. Беззаганная ідэя. Беззаганны характар. // Выдатны, дасканалы. Беззаганная выпраўка. Беззаганныя паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіянагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна, рух вады і яе хімічныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сангвіні́чны, ‑ая, ‑ае.

Жвавы, жыццярадасны, з хуткай узбуджальнасцю, бурнай рэакцыяй (пра тэмперамент, характар). // Якому ўласцівы такі тэмперамент. Сангвінічны чалавек. // Які ўласцівы сангвініку. Чалавек сангвінічнага складу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыць, -крыю, -крыеш, -крые; -крыты; зак.

1. каго-што. Знайсці, выявіць; раскрыць, зрабіць вядомым невядомае, сакрэтнае.

В. патайное сховішча.

В. злачынствы.

2. што. Растлумачыць скрыты сэнс, сутнасць чаго-н.

В. хлусню.

В. антынародны характар самаўладства.

|| незак. выкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выкрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)