АЛЬГІЦЫ́ДЫ

[ад лац. alga марская трава, водарасць + ...цыд(ы)],

хімічныя рэчывы, якія знішчаюць водарасці. Найчасцей як альгіцыды выкарыстоўваюцца злучэнні з актыўным хлорам, хлорная вапна, чацвярцічныя солі амонію, многія солі і комплексы медзі. Прымяняюцца для ачысткі ў тэхн. сістэме, водазабеспячэння, прадухілення цвіцення вады і барацьбы з пашырэннем непажаданай альгафлоры.

т. 1, с. 277

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заварушы́цца сов.

1. зашевели́ться; (начать двигаться — ещё) задви́гаться;

дзіця́ ~шы́лася ў калы́сцы — ребёнок зашевели́лся в лю́льке;

трава́ ~шы́лася пад ве́трам — трава́ зашевели́лась под ве́тром;

па́льцы ~шы́ліся — па́льцы зашевели́лись (задви́гались);

2. (начать суетливо двигаться) завози́ться; закопоши́ться;

3. (о множестве мелких животных) закише́ть, закопоши́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпу́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Злёгку напудрыць сабе твар. Прыпудрыцца перад люстэркам. // перан. Злёгку пакрыцца пылам, мукой і пад. Трава ў канавах і жоўтыя мяцёлкі цытвору на ўзбочынах прыпудрыліся дарожным пылам. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пасушыць.

2. у знач. прым. Які высах, сухі. На хвалях, што разыходзіліся ад бартоў, гойдалася пасушаная трава — мусіць, недзе ўначы пазносіла вадой копы. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ата́ва, ‑ы, ж.

Трава, якая вырасла ў той жа год на пакошы. На лугах ужо рассцілалася зялёнымі аксамітамі пяшчотна-кволая атава. Колас. Проста атаву скасіць, ды не проста ў хлеў скласці. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтля́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць жаўтлявага; жоўтае адценне ў афарбоўцы чаго‑н. Бралася трава між дарогай і полем роўнай зялёнаю шчоткай, ільснілася, глушыла, забівала маладую жаўтлявасць, што свіцілася знізу, ад зямлі. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́тлавіна, ‑ы, ж.

Дзяцеліна, дзяцельнік. Трава расла ля самых каляін, густа бялелі галоўкі дзятлавіны, пахла мятай і рамонкамі. Хадкевіч. Пад мордай у каня ляжала зялёная прывялая дзятлавіна, але ён не еў. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ко́зарыца ’сухая трава’ (Сцяшк. Сл.). Да каза 2 ці казань‑

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Му́рыва ’мурава-трава’ (Бір. Дзярж.). Да мур 2, му́рава (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разры́в м.

1. (действие) разры́ў, -ры́ву м., разрыва́нне, -ння ср.;

разры́в дипломати́ческих отноше́ний разры́ў дыпламаты́чных адно́сін;

разры́в се́рдца разры́ў сэ́рца;

разры́в снаря́да разры́ў снара́да;

2. (отверстие, промежуток) разры́ў, -ры́ву м.;

3. (отсутствие связи) разры́ў, -ры́ву м.;

разры́в-трава́ разг., бот. разры́ў-трава́, -вы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)