неўро́з, ‑у, м.

Функцыянальнае расстройства, захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы. Неўроз сэрца. Агульны неўроз.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валакардзі́н, ‑у, м.

Лякарства, якое выкарыстоўваецца пры захворваннях сэрца і цэнтральнай нервовай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпертрафі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі павялічаны ад гіпертрафіі. Гіпертрафіраванае сэрца. // перан. Празмерны. Гіпертрафіраваны страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ад’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ад’есці.

•••

Сэрца ад’ядаць — непакоіць сваімі паводзінамі, учынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

[Ад грэч. stēthos — грудзі і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэрцабі́цце, ‑я, н.

Пачашчанае біццё сэрца (ад хвалявання, хваробы, хуткага руху і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тахікарды́я, ‑і, ж.

Значнае паскарэнне работы сэрца, абумоўленае рознымі фізіялагічнымі і паталагічнымі ўплывамі.

[Ад грэч. tachýs — хуткі, скоры і kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Запіс якіх‑н. гукаў на фанаграму. Фанаграфія гукаў сэрца.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́стма

(гр. asthma)

прыступы задышкі пры захворванні сэрца або лёгкіх (напр. бранхіяльная а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каранараспа́зма

(ад каранара- + спазма)

часовае звужэнне вянечных артэрый сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)