pretty1 [ˈprɪti] adj.
1. прыго́жанькі, ла́дны, прыва́бны (пра дзяцей, жанчын, маленькія рэчы)
2. мі́лы, чаро́ўны, цудо́ўны;
a pretty park цудо́ўны парк;
pretty flowers цудо́ўныя кве́ткі
3. iron. вясёленькі, нішто́ сабе́;
А pretty mess you’ve made of it. Ну і кашу ты заварыў.
♦
as pretty as a picture dated прыго́жы як карці́нка (карці́на);
a pretty penny dated кру́гленькая су́ма
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sum
[sʌm]
1.
n.
су́ма, ко́лькасьць
He paid a large sum for the house — Ён заплаці́ў вялікую су́му за дом
2.
v.t. (-mm-)
1) склада́ць, знахо́дзіць су́му, падсумо́ўваць
2) зьбіра́ць
to sum up strength — сабра́ць сі́лы
•
- in sum
- sum total
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уклада́нне 1, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. укладаць 1 — укласці 1 (у 1–6 знач.).
2. Тое, што ўкладзена, змешчана ўнутр. Бандэроль з укладаннем.
3. Грашовая сума, укладзеная ў якую‑н. справу, якое‑н. прадпрыемства. Велізарныя ўкладанні іншаземнага капіталу ў рускую прамысловасць і вялікі рост дзяржаўнага доўгу іншаземнай буржуазіі ставілі царскую Расію ў залежнае становішча. «Полымя».
•••
Капітальныя ўкладанні — сродкі, якія дзяржава прызначае на капітальнае будаўніцтва.
уклада́нне 2, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладаць 2 — укласці 2.
2. Разм. Сачыненне. Укладанне [Веранікі] па рускай літаратуры зачытвалі перад усім класам. Навуменка. З кіпы сшыткаў [Мар’я Іванаўна] выцягнула Нінін сшытак і зачытала ўрыўкі з яе ўкладання. Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pretty
[ˈprɪti]
1.
adj.
1) харо́шы, прыго́жы, прыго́жанькі
2) до́бры, ла́дны (ірані́чна)
a pretty mess — ла́дны непара́дак
3) informal ла́дны, даво́лі вялі́кі, немалы́, зна́чны
pretty penny — вялі́кая су́ма гро́шай
2.
adv.
до́сыць, даво́лі
it is pretty late — До́сыць по́зна
•
- sitting pretty
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
globalny
globaln|y
1. валавы, агульны;
produkcja ~a — валавая прадукцыя;
dochód ~y — валавы даход;
suma ~a — агульная сума;
budżet ~y — валавы бюджэт;
2. глабальны;
konflikty o zasięgu ~ym — канфлікты глабальнага маштабу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
банк
(фр. banque, ад іт. banco = лаўка)
1) фінансавая ўстанова, дзе ажыццяўляюцца грашовыя аперацыі, аперацыі з золатам, замежнай валютай і іншыя функцыі;
2) сістэматызаваны збор чаго-н. у якім-н цэнтры для даследчых або практычных мэт (напр. б. дадзеных, генны б.);
3) сума грошай, пастаўленая на кон, у картачных гульнях.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
collective
[kəˈlektɪv]
1.
adj.
1) супо́льны; агу́льны, збо́рны
the collective wisdom of Congress — супо́льная му́драсьць Кангрэ́су
collective number — збо́рны лічэ́бнік
2) калекты́ўны
collective farming — калекты́ўная гаспада́рка
2.
n.
1) збо́рны назо́ўнік
2) су́ма f., збор -у m.
3) калекты́ўнае прадпрые́мства, калга́с -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ро́зніца 1, ‑ы, ж.
1. Непадабенства, адрозненне ў чым‑н. [Мальгрэта:] — Я ж казала ўжо, Хвядоска, У нас між горадам і вёскай Аніякай розніцы. Крапіва. Малевіч падыходзіць да рэчкі і, таксама як я, садзіцца на беразе. Розніца толькі ў тым, што я сяджу на абрыве, спусціўшы ногі над вадой, а ён прылёг пад адхонам. Брыль.
2. Велічыня, сума, якая з’яўляецца рознасцю паміж дзвюма велічынямі, сумамі. А прызнацца, у нас не вялікая розніца: год пятнаццаць... Хадзем, дай руку, спадарожніца. Вялюгін.
•••
Якая розніца? — ці не ўсё роўна?
ро́зніца 2, ‑ы, ж.
Спец. Продаж паштучна або невялікімі колькасцямі. Здавалася, Індыя, згаладаўшыся за стагоддзі па металу, паглынае яго цяпер вялікімі і малымі кавалкамі, оптам і ў розніцу. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарызо́нт
(гр. horizon, -ntos = які абмяжоўвае)
1) лінія ўяўнага судакранання неба з зямной або воднай паверхняй, а таксама прастора неба над гэтай лініяй;
2) уся бачная навокал зямная паверхня, далягляд;
3) перан. круг магчымасцей, перспектыва (напр. адкрыліся новыя гарызонты ў навуцы);
4) перан. сума ведаў, кругагляд чалавека (напр. чалавек з шырокім гарызонтам).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
грош, гроша; мн. грошы, ‑аў; м.
1. Даўнейшая медная манета (да 1838 г. двухкапеечная, а пасля паўкапеечная) у Расіі з 1657 да 1917 г. Хай грошай ні гроша, абы слава хароша. Прыказка. // зб. Грошы. І грош стаў лішні завадзіцца, Было што есці, чым акрыцца, І быў парадак, лад у хаце. Колас.
2. звычайна мн. (грашы́, ‑эй). Зусім нязначная сума грошай. Атрымаць грашы. Купіць за грашы.
3. Сучасная разменная манета ў Польскай Народнай Рэспубліцы, роўная 1/100 злотага, і ў Аўстрыі, роўная 1/100 шылінга.
•••
Гроша ломанага не варты гл. варты.
Грош цана (у базарны дзень) каму-чаму гл. пана.
Ні за грош (капейку) — зусім дарэмна, без патрэбы (загінуць, прапасці і пад.).
Ні ў грош не ставіць гл. ставіць.
Уваткнуць (уставіць) свае тры грошы гл. уваткнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)