nostryfikować

зак. настрыфікаваць; узаконіць, прыняць (замежны дыплом, вучоную ступень)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spotęgować

зак.

1. узмацніць, павялічыць;

2. узвесці ў ступень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

height [haɪt] n.

1. вышыня́

2. рост

3. узвы́шша

4. (of) верх, вышэ́йшая ступе́нь; апаге́й;

the height of glory вяршы́ня/апаге́й сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

confer [kənˈfɜ:] v. fml

1. (with smb., about/on smth.) ра́іцца, ра́дзіцца

2. (smth. on/upon smb.) дарава́ць; прысуджа́ць, прысу́джваць (вучоную ступень)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

звыш...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: а) перавышэнне чаго‑н., напрыклад: звышгукавы, звышпланавы; б) самую высокую ступень якой‑н. якасці або стану, напрыклад: звышскорасны, звышмагутны, звышметкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ктар

(лац. doctor)

1) вышэйшая вучоная ступень, а таксама асоба, якая мае гэту ступень (напр. д. філалагічных навук);

2) урач.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

спусти́ться

1. в разн. знач. спусці́цца, мног. паспуска́цца; см. спуска́ться​ 1;

2. перен. (опуститься нравственно на более низкую общественную ступень) апусці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

honorary

[ˈɑ:nəreri]

adj.

1) ганаро́вы

honorary degree — ганаро́вая ступе́нь

2) ганаро́вы, які працу́е бяспла́тна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прамава́ць 1 ’надаваць, узводзіць у вышэйшую (духоўную) ступень’ (Нас.). Праз польск. promować ’пераводзіць у наступны клас; прысвойваць вучоную ступень і пад.’ < лац. promovere ’перасоўваць, рухаць наперад’ (гл. Банькоўскі, 2, 783).

Прамава́ць 2, прамова́ты ’лаяць, сварыцца’ (горк., бяроз., Шатал.). З польск. przemawiać (się) ’папікаць адзін аднаго, спрачацца, лаяцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вясе́льшы ’весялейшы’ (Нас., Сцяшк. МГ) — параўнальная ступень прыметніка вясёлы, утвораная пад уплывам польск. weselszy.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)