Poténz

f -, -en

1) прадукцы́йнасць, магу́тнасць

2) матэм. ступе́нь

die zwéite ~ — друга́я ступе́нь, квадра́т

in höchster ~ — перан. у вышэ́йшай ступе́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

павеліча́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для павелічэння таго, што разглядаецца.

Павелічальнае шкло.

2. У граматыцы: звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія абазначаюць большы памер прадмета ці большую ступень якасці, а таксама эмацыянальныя адносіны (напр.: дамішча, велічэзны). Павелічальныя суфіксы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́тнасць ж Vertráulichkeit f - (канфідэнцыяльнасць); Gehéimhaltung f - (засакрэчванне); Gehéimhaltungsgrad m -(e)s (ступень сакрэтнасці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conferee

[,kɑ:nfəˈri:]

n.

1) удзе́льнік канфэрэ́нцыі

2) асо́ба, яко́й дае́цца ўзнагаро́да, ступе́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

энтузія́зм

(гр. enthusiasmos)

высокая ступень натхнення, душэўны ўздым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бакала́ўр, ‑а, м.

1. Даўней у заходнееўрапейскіх і рускіх універсітэтах (цяпер у Англіі) — першая вучоная ступень. У 1506 годзе Ф. Скарына атрымаў вучоную ступень бакалаўра філасофіі. □ Просты салдат, які .. ў перапынках роздуму пілікаў на губным гармоніку, быў вучоным чалавекам. Пасля ён гаварыў, што рыхтаваўся на бакалаўра мастацкіх навук. Ракітны.

2. У сучаснай Францыі і некаторых іншых краінах — асоба, якая скончыла сярэднюю школу.

[Лац. baccalaureus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нулявы́, ‑ая, ‑ое.

Які раўняецца нулю (у 1, 2 знач.). Нулявая ступень. Нулявая тэмпература. Нулявы канчатак слова.

•••

Нулявая стрыжка гл. стрыжка.

Нулявы ўзровень гл. узровень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rángstufe

f -, -n

1) чын, зва́нне, клас

2) ступе́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gípfelpunkt

m -(е)s, -e вышэ́йшая ступе́нь [пункт], кульмінацы́йны пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

graduíeren

vt

1) прысуджа́ць акадэмі́чную [вучо́ную] ступе́нь

2) градуі́раваць, калібрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)