Труся́нка ‘трасянка; страва з некалькі прадуктаў’ (ТС), трусю́ха ‘дробная салома’ (паст., Сл. ПЗБ). Утварэнні ад трусіць 2, ‘растрасаць, змешваць’ аналагічна да трасянка 1, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

curry

I [ˈkɜ:ri]

v.t. -ried, -rying

1) чы́сьціць, скрэ́бсьці (каня́)

2) дубі́ць ску́ру

3) біць, лупцава́ць

II [ˈkɜ:ri]

n., pl. -ries

1) ка́ры (прыпра́ва)

2) стра́ва з прыпра́ўкай ка́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

першы прыметнік

  1. гл. адзін.

  2. Першапачатковы, самы ранні, які з’явіўся крыніцай або аб’ектам дзеяння раней за іншых.

    • Першае ўражанне.
    • Не першага веку (не малады).
    • Прадукт не першай свежасці (пачынае псавацца).
    • П. рэйс.

  3. Самы лепшы з усіх у якіх-н. адносінах, выдатны, добры.

    • П. майстар.
    • П. гатунак.

  4. Рэдкая страва, што падаецца ў пачатку абеду (суп, боршч і пад.).

    • З’есці першае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Квасо́к 1 ’кісліца’. Гл. квасец.

Квасо́к 2 ’шчаўе і страва з яго’ (Вешт., ТС), ’грыбны суп’ (Сцяшк.). Гл. квасок 1.

Квасо́к 3 ’квас’ (Бяльк.). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талало́й, тололо́й ’крык, шум, гам’, ’гармідар, беспарадак’ (ТС). Гл. талала. Сюды ж талалу́й ’вадкая мучная страва; балбатун, бесталковы чалавек’ (Касп.), ’дуркаваты чалавек’ (Шатал., Сл. рэг. лекс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Spéise

f -, -n

1) е́жа, стра́ва

~ und Trank — е́жа і піццё, стол

2) буд. ва́пна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

chill​2 [tʃɪl] v. ахало́джваць, ахаладзі́ць; асту́джваць, астудзі́ць;

be chilled to the bone празя́бнуць/праме́рзнуць да са́мых ко́стак;

chill smb.’s enthusiasm ахало́джваць чый-н. энтузія́зм/запа́л;

chilled beef хало́дная я́лавічына (страва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Патра́ўка ’страва, яда’, ’верашчака’ (ТСБМ, Некр.; ганц., Сл. Брэс.), ’мачанка’ (Янк. 2), ’соус, прыгатаваны з рэшткаў валовага мяса’ (Нас.), ’рэдкая страва з мясам, падкалочаная мукой’, ганц. ’падліўка’ (Сл. ПЗБ). Як і ўкр. потра́вка ’блюда з розных кавалкаў мяса з дадаваннем кавалкаў каўбасы’ — з польск. potrawka ’адваранае мяса пад соусам’. На ўсходзе Беларусі патраўка адрозніваецца значэннямі: хойн. ’зацірка’, рэч. ’бульён’, браг. ’суп з мукой і ягадамі або грыбамі’, хойн. ’халадзец’, хойн. патраўка ’цура’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Жаме́ра, жоме́ра ’страва з цёртай бульбы’ (мазыр., З нар. сл., 163). Утворана, як і жамяра́ 1, з кораня жем‑ (гл. жа́мка) і суфікса ‑ер‑а са зборным значэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мя́цьва ’корм свіней: дробна насечаная трава, пасыпаная мукой’ (Мядзв.), ’тс’, ’страва, прыгатаваная з зялёнай агародніны’ (КЭС, лаг.). Да мяць (гл.). Аб суфіксе -ва гл. Сцяцко, Афікс. наз., 34.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)