◎ Кі́бкі ’страва з малака і крухмалу’ (З нар. сл.). Калі ўлічыць, што страва складаецца з кавалкаў крухмалу і вадкасці, можна дапусціць паходжанне кібкі ад скібкі (гл. скібка). Пры гэтым адбылася памылковая дэкампазіцыя з прыняццем пачатковага с‑ за прэфікс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сатэ́

(фр. saute, ад sauter = смажыць)

страва пад соусам, якая гатуецца на моцным агні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Лементу́ха ’страва з ягад’ (ТС). Няясна. Магчыма да лямешка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Іда́, ’яда, харчы, страва’ (Бяльк.), укр. іда́ (Грынч.). Гл. яда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беф-стро́ганаў, нескл., м.

Мясная страва з невялікіх кавалкаў струганага мяса ў падліве. Як толькі афіцыянтка наважылася паставіць перад Кумейшам беф-строганаў, ён выставіў руку і загадаў: — Дайце сёння біфштэкс з рысам. Кавалёў.

[Ад фр. boeuf — ялавічына і ўласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарбу́з, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.

2. Буйны круглы або авальны плод гэтай расліны. Маці ў сенцах рэзала нажом гарбузы. Гамолка.

3. Страва з гэтага плода. Наварыць гарбуза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рулі́, ‑ёў; адз. няма.

Абл. Страва, прыгатаваная з накрышанага хлеба ў малако ці ў падсоленую (з алеем) або падсалоджаную ваду. — Накрышы ў міску хлеба, нарэж цыбулі, гуркоў, налі расолу. Вось будуць рулі! Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Істра́ва ’ўсякая вараная ежа, прыгатавання з агародніны’ (Мядзв.). І‑ пратэтычнае. Гл. страва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гюве́ч

(тур. qüveć)

1) страва са смажанага мяса з гароднінай;

2) кансерваваная гародніна з мясам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фаршма́к

(ням. Vorschmack)

страва са здробненага селядца ці мяса, запечаных з бульбай, цыбуляй і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)