She is a very genuine person. Яна вельмі шчыры чалавек.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зага́р, ‑у, м.
Смуглы, цёмны колер, які набывае скура пад уздзеяннем сонечнага прамення. Смех упрыгожыў .. смуглыя шчокі Густы, пакрытыя роўным залацістыя вагарам.Васілевіч.Белыя хусткі яшчэ больш падкрэсліваюць здаровы залаціста-румяны загар на тварах.В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́блены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад дубіць.
2.узнач.прым. Выраблены дубленнем. Дубленая скура.// Зроблены з футра або скур, апрацаваных дубленнем. За сталом у чырвоным дублёным кажусе сядзеў выселкаўскі брыгадзір Лявон Гарнастай.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адэрмі́н
(ад а- + гр. derma = скура)
вітамін B6, які змяшчаецца ў дражджах, пшанічных і рысавых высеўках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
leather
[ˈleðər]1.
n.
1) ску́раf.
2) вы́раб са ску́ры
2.
adj.
1) скураны́
leather gloves — скураны́я пальча́ткі
2) як ску́ра; раме́нны
3.
v.t.
1) пакрыва́ць ску́раю
2) informal лупцава́ць, біць рэ́мнем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Перга́мент ’апрацаваная скура жывёлы, на якой пісалі да вынаходніцтва паперы’, ст.-бел.паркгаминъ, паргаминъ, парк(г)аменъ, перкгаминъ, поркгаминъ (1395 г.). Са ст.-польск.pargamin, pergamin (Булыка, Лекс. запазыч., 59), якія праз ст.-в.-ням.pergamin ці лац.pergamēntum са ст.-грэч.περγαμνός — прыметнік ад назвы горада Πέργαμον у Малой Азіі, дзе упершыню спецыяльна апрацаваная скура была выкарыстана ў якасці пісчага матэрыялу (Брукнер, 396; Фасмер, 3, 235).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
еўрапео́ід
(ад лац. Europa = Еўропа + гр. eidos = выгляд)
прадстаўнік расы, для якой характэрна светлая скура, мяккія валасы, вузкі выступаючы нос, тонкія губы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
chromowy
chromow|y
1. хромавы; хромісты;
2. хромавы;
skóra ~a — хромавая скура
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Су́рамяць ’сырыца, сырамятная скура’ (Цых.), су́рам ’тс’ (З нар. сл.), суромец ’тонкі скураны раменьчык’ (Сержп.), су́рметка ’папруга, повад з сырамяці’ (Сл. ПЗБ). Гл. сырамяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сыраві́на ’матэрыял для далейшай апрацоўкі’ (ТСБМ), сыраві́на ’сырая, нявырабленая скура’ (Бяльк.), сырови́на ’неадбеленае палатно, ніткі’ (Уладз.). Параўн. славен.surovina ’сыры матэрыял’. Да сыравы, гл.