urobić

зак.

1. вырабіць, апрацаваць;

2. перан. схіліць на свой бок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fundować

незак.

1. засноўваць;

2. фундаваць, аплачваць; частаваць (за свой кошт)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адсе́дзець

1. (выклікаць аняменне) sich (D) etw. steif sitzen*;

2. (адбыць пакаранне) ábsitzen;

адсе́дзець свой тэрмін séine Zeit ábsitzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ідыяты́п

(ад гр. idios = свой, уласны + тып)

сукупнасць спадчынных фактараў асобіны, якая складаецца з геному, плазмону, а ў зялёных раслін яшчэ і з пластома.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адвакату́ра, ‑ы, ж.

Тое, што і адвакацтва. У свой час.. [прамоўца] скончыў Сарбонскі універсітэт, займаўся адвакатурай. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абві́слы, ‑ая, ‑ае.

Які навіс, апусціўся, звесіўся. Коркія маўчаў і торгаў свой абвіслы пасівелы вус. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кожнадзённы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і штодзённы. Свавольная вавёрка дасціпна рабіла свой кожнадзённы шпацыр. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нованароджаны. Сталіца навароджанай дзяржавы, Уздымай высока свой дзяржаўны сцяг!.. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўнікнёны, ‑ая, ‑ае.

Якога нельга ўнікнуць; непазбежны. Гром грымеў... Неўнікнёны свой лёс Сустракаў недабіты вораг. Дзяргай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hide​2 [haɪd] v. (hid, hidden) хава́ць; хава́цца

♦

hide one’s light under a bushel BrE уто́йваць свой ро́зум і та́лент; быць залі́шне сці́плым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)