Гарга́ра1 ’сварлівая жанчына’ (Нас., Касп.). Этымалогію дае сам Насовіч: «звукоподражание свойственно грызущимся собакам». Далейшае расшырэнне семантыкі адбывалася так: ’сварлівая жанчына’ → ’злая, худая, вялікая жанчына’ — ’вялікая, няскладная рэч’. Гэта другая «стадыя» зафіксавана ў Бяльк.: «Піліп за жонку узяў нейкую гыргару: ростам пад неба, а худая‑прыхудая». Апошнюю стадыю фіксуе БРС: «вялізная, няскладная рэч».

Гарга́ра2 ’вялізная, няскладная рэч’ (БРС). Гл. гаргара1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Надыма́нкі ’каралі’ (рэч., Мат. Гом.). Гл. надзіма́нкі ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аксесуа́р

(фр. accessoire = дапаможны, другарадны)

1) дробная рэч, прадмет тэатральнага абсталявання;

2) перан. прыватнасць, другарадная дэталь чаго-н. (у жывапісе, літаратуры, скульптуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fixture

[ˈfɪkstʃər]

n.

1) прыла́да, наглу́ха прыро́бленая рэч, прыстасава́ньне, ста́лая ча́стка чаго́-н.

bathroom fixtures — прыла́ды ва́ннага пако́ю

lighting fixtures — асьвятля́льныя прыла́ды

2) асо́ба або́ рэч, яка́я застае́цца до́ўгі час на адны́м ме́сцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пакра́жа, ‑ы, ж.

1. Крадзеж. Усе Мядзведзічы ўзбуджаны былі пакражаю чацвярых коней. Крапіва. — У двары нашым зрабілася пакража, і .. пакража не абы-якая. Ядвігін Ш.

2. Украдзеная рэч. А там ускрай агародаў, завіхаючыся, прытарабаніў [Кандрат] пакражу да лазні і прыхаваў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радабо́ддзе, ‑я, н.

Абл.

1. Пра рэдкія пасевы, зараснікі. Атрад памалу падцягваўся да ўскрайку лесу, дзе ў радабоддзі хмызнякоў спыніліся разведчыкі. Дзенісевіч.

2. Пра рэдка сатканую, звязаную і пад. рэч. — Гусцей ніткі кладзі, а то ў цябе нейкае радабоддзе атрымліваецца. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцале́ць кніжн.

1. (пра чалавека) heil [nversehrt, nverletzt] bliben*;

2. (пра будынак, рэч) nbeschädigt [intkt] bliben*; heil und ganz bliben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

неадушаўлёны

1. nbelebt, lblos, nbeseelt;

2.:

неадушаўлёная рэч грам. Ding n -(e)s, -e, Sche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Адстрапалі́ць ’зрабіць якую-небудзь рэч’ (Яўс.) да страпаліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адца́цкаць ’апрацаваць рэч па-мастацку’ (КЭС, лаг.). Гл. цацка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)