сцярвя́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Драпежная птушка атрада сокалападобных.

Арол-с.

2. Наогул жывёліна, якая харчуецца падлай.

Мядзведзь-с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ráubvogel

m -s, -vögel драпе́жная пту́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schwímmvogel

m -s, -vögel вадапла́ўная пту́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúgvogel

m -s, -vögel пералётная пту́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dämmerungsvogel

m -s, -vögel начна́я пту́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háusgeflügel

n -s зборн. дама́шняя пту́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scavenger [ˈskævɪndʒə] n. жывёліна, пту́шка або ры́ба, які́я ко́рміцца адкі́дамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

warbler [ˈwɔ:blə] n.

1. пе́ўчая пту́шка, пяю́ха

2. шчабяту́н; шчабяту́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяскры́лы прям., перен. бескры́лый;

~лая пту́шка — бескры́лая пти́ца;

~лая фанта́зія — бескры́лая фанта́зия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кні́гаўка, -і, ДМ -гаўцы, мн. -і, -гавак, ж.

Птушка сямейства сяўцоў, якая жыве на балотах, сырых лугах.

|| прым. кні́гаўчын, -а, -ы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)