thread​2 [θred] v.

1. заця́гваць (нітку ў іголку); нані́зваць (пацеркі); усо́ўваць (магнітную стужку)

2. прала́зіць; прахо́дзіць;

thread one’s way through (smth.) праклада́ць шлях праз (што-н.); прабіра́цца праз (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

déinetwegen, déinetwillen

adv дзе́ля цябе́, праз цябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúrchrühren

vt разме́шваць; варушы́ць; праціра́ць (праз сіта)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фільтрава́цца, ‑руецца; незак.

1. Праходзячы праз фільтр, ачышчацца ад прымесей. Фільтруецца бензін.

2. Прасочвацца праз порыстыя рэчывы. Вада прасочваецца праз глебу і фільтруецца.

3. перан. Разм. Адбірацца, праходзіць адбор.

4. Зал. да фільтраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

throughout

[Өruˈaʊt]

prep.

праз уве́сь час; усю́ды, ува ўсі́х адно́сінах

throughout the war — праз усю́ вайну́

throughout the country — па ўсёй краі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

клі́зма, -ы, мн. -ы, клізм і -аў, ж.

1. Увядзенне якой-н. вадкасці ў кішэчнік праз прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі.

Паставіць клізму.

2. Прыстасаванне для такога ўвядзення вадкасці.

Рызінавая к.

|| прым. клі́зменны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прахо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. прайсці.

2. мн. -ы, -аў. Месца, па якім можна прайсці праз што-н., дзе-н.

П. цераз мост.

П. паміж радамі ў тэатры.

○

Задні праход (спец.) — канечная частка прамой кішкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. У логіцы: форма мыслення, якая ўяўляе сабой спалучэнне паняццяў, з якіх адно (суб’ект) вызначаецца праз другое (прэдыкат).

2. Меркаванне, заключэнне аб чым-н., погляд на што-н.

Мець сваё с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

by means of

праз; пры дапамо́зе чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)