АМІДА́ЗЫ,

ферменты класа гідралаз, якія каталізуюць расшчапленне рэчываў тыпу кіслотных амідаў з утварэннем аміяку. Пашыраны ў жывых арганізмах. У ліку амідазаў аспарагіназа (прэпарат выкарыстоўваецца ў медыцыне), глутаміназа, урэаза і інш.

т. 1, с. 316

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ааміцэ́ты

(ад аа- + -міцэты)

клас ніжэйшых грыбоў, для якога характэрна размнажэнне ааспорамі і зааспорамі, пашыраны ў Еўразіі, Афрыцы, Паўн. Амерыцы; сапратрофы і паразіты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антацэратапсі́ды

(н.-лац. anthocerotopsida)

клас мохападобных; пашыраны пераважна ў тропіках і субтропіках; на Беларусі прадстаўлены родамі антацэрас і феацэрас; піянеры вільготных аголеных глеб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастэраміцэ́ты

(н.-лац. gasteromycetes)

група базідыяльных грыбоў падкласа холабазідыяміцэтаў з замкнёнымі пладовымі целамі; пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрамеду́за

(ад гідра- + медуза)

1) медузоідная асобіна некаторых кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных;

2) паўзун сям. змеяшыйных чарапах, пашыраны ў прэсных вадаёмах Паўд. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыскаміцэ́ты

(н.-лац. discomycetiidae)

група сумчатых грыбоў падкласа эўаскаміцэтаў з пладовымі целамі апатэцыямі, пашыраны па ўсім зямным шары; пераважна сапратрофы, некаторыя — паразіты раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

какаду́

(ням. Kakadu, ад гал. kakatoe < малайск. kakatǔa)

папугай з доўгім чубам і моцнай дзюбай, пашыраны ў Аўстраліі, Тасманіі і на прылеглых астравах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мары́мба

(ісп. marimba, з афр.)

1) афрыканскі ўдарны музычны інструмент, разнавіднасць ксілафона;

2) язычковы шчыпковы музычны інструмент, пашыраны ў Конга і Усх. Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мелано́псіс

(ад гр. melas, -anos = чорны + opsis = зрок)

малюск класа бруханогіх, пашыраны ў рэчках з хуткім цячэннем у Сярэд. і Паўд.-Усх. Еўропе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мізастамі́ды

(н.-лац. myzostomida)

падклас кольчатых чарвей класа малашчацінкавых, які аб’ядноўвае многія віды каменсалаў або паразітаў ігласкурых; пашыраны ў трапічных і субтрапічных морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)