Verbum

засту́каць¹, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць стукаць.

Нехта застукаў у дзверы.

Кроў застукала ў скронях.

разбурча́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; -чы́ся; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга бурчаць.

раз’е́здзіцца, -е́зджуся, -е́здзішся, -е́здзіцца; зак. (разм.).

Пачаць многа і часта ездзіць.

Па вуліцы раз’ездзіліся веласіпедысты.

рассвярбе́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бі́цца; зак. (разм.).

Пачаць моцна і доўга свярбець.

угарэ́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; зак.

Пачаць добра гарэць, разгарацца.

Дровы ўгарэліся.

усхадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

Усхадзіўся вецер.

|| незак. усхо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

закуры́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́рыцца; зак.

Пачаць курыцца (у 1 і 3 знач.).

залапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; зак.

Пачаць вельмі хутка, неразборліва гаварыць.

Прахожы спыніўся і штосьці залапатаў.