кансісто́рыя, ‑і, ж.

1. Падначалены архірэю калегіяльны епархіяльны орган з царкоўна-адміністрацыйнымі і судовымі функцыямі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. У каталіцкай царкве — нарада кардыналаў з удзелам папы.

[Ад лац. consistorium — месца сходу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаноўчы сход,

вышэйшы дзяржаўны орган; выбарная прадстаўнічая ўстанова.

т. 16, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

organ

[ˈɔrgən]

n.

1) арга́н -а m., арга́ны pl. only (і электры́чныя)

mouth organ — губны́ гармо́нік

2) о́рган -а m.

а) organs of speech — о́рганы мо́вы

б) о́рган -у (устано́ва) f.

A court is an organ of government — Суд ёсьць ура́давым о́рганам

в) о́рган (газэ́та або́ ча́сапіс яко́й-н. па́ртыі або́ арганіза́цыі)

daily organs of the press — штодзённыя о́рганы дру́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вышэ́йшы прил.

1. сравнит. ст. вы́ше, повы́ше, бо́лее высо́кий;

2.: ~шая ступе́нь грам. сравни́тельная сте́пень;

3. в др. знач. вы́сший;

в. о́рган дзяржа́ўнай ула́ды — вы́сший о́рган госуда́рственной вла́сти;

~шая шко́ла — вы́сшая шко́ла;

~шая адука́цыя — вы́сшее образова́ние;

~шыя раслі́ны — вы́сшие расте́ния;

в. пілата́ж — вы́сший пилота́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сейм, ‑а, м.

1. Саслоўна-прадстаўнічы орган у феадальнай Польшчы, Літве, Чэхіі і некаторых іншых дзяржавах Усходняй Еўропы.

2. Назва вышэйшага органа дзяржаўнай улады ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

[Польск. sejm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

soviet​1 [ˈsəʊviət] n. саве́т (орган улады);

the Supreme Soviet Вярхо́ўны Саве́т;

the Soviets Саве́ты;

under the Soviets пад Саве́тамі, пры Саве́тах;

village soviets сельсаве́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

«Камсамолец» (газ., орган ЦК КСМЗБ) 5/358; 8/30; 11/150

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

House of Commons

Пала́та Абшчы́наў (ніжэ́йшы вы́барны заканада́ўчы о́рган у Вялі́кай Брыта́ніі, Кана́дзе або́ Паўно́чнай Ірля́ндыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

House of Lords

Пала́та Ло́рдаў (вышэ́йшы і невыбіра́ны заканада́ўчы о́рган у Вялікай Брыта́ніі і Паўно́чнай Ірля́ндыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упраўле́нне, ‑я, н.

Адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіною гаспадарчай, навуковай, ваеннай і іншай дзейнасці. Цэнтральнае статыстычнае ўпраўленне. Упраўленне чыгункі. □ Ужо мінуліся суткі, як камісар пакінуў ўпраўленне палітычнай прапаганды фронта. Лынькоў. // Будынак, памяшканне, у якім знаходзіцца такая ўстанова або такі орган. [Васіль Пятровіч і Барушка] выйшлі з упраўлення і закрочылі па пустэльнай плошчы Свабоды. Карпаў. // Разм. Супрацоўнікі такой установы або такога органа. Упраўленне выехала на ўборку бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)