перастраля́ць сов., в разн. знач. перестреля́ть;
п. усю́ дзічы́ну — перестреля́ть всю дичь;
п. усе́ патро́ны — перестреля́ть все патро́ны;
п. на́нава — перестреля́ть за́ново
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перакры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.
1. што. Накрыць нанава.
П. дах.
2. перан., каго-што. Перавысіць якія-н. паказчыкі, вынікі і пад., апярэдзіць.
П. норму.
3. перан., што. Закрыць для руху, цячэння, прыкрыць.
П. шлях. П. ваду.
|| незак. перакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перакрыццё, -я́, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перафарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.
1. Пафарбаваць нанава.
П. валасы.
2. Пафарбаваць усё, многае.
П. вокны і дзверы.
|| незак. перафарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
|| наз. перафарбо́ўванне, -я, н. (да 1 знач.) і перафарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
узнаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.
1. Стварыць нанава.
У. капітал.
2. Аднавіць, адрадзіць разбуранае.
У. горад.
3. Пачаць зноў перапыненае.
У. знаёмства.
4. Аднавіць, паўтарыць у копіі: творча аднавіць.
У. што-н. у памяці.
У. партрэт.
|| незак. узнаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. узнаўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.
1. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Пабрыцца — пра ўсіх, многіх.
2. Разм. Пабрыцца нанава, яшчэ раз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перазарадзі́ць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., што.
Зарадзіць нанава, яшчэ раз. Перазарадзіць ружжо. Перазарадзіць фотаапарат. □ [Метак] перазарадзіў аўтамат і, пераскочыўшы плот, знік у ляшчэўніку. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перастрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.
1. Прастрачыць нанава, іначай. Перастрачыць шво.
2. Прастрачыць усё, многае.
3. перан. Разм. Хутка нерапісаць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перамы́чачкі (перэму́чэчкі) ’недапрадзеная частка мычкі, якая мыканнем рыхтуецца на другаснае прадзіва’ (лельч., Уладз.). Да пера- (са значэннем ’перапрацоўваць, нанава рыхтаваць’) і мыйка i̯ (гл.). Аналагічна утвораны: перамычка ’перакладзіна над вушакамі’ (бялын., ЛА, 4), параўн. ст.-рус. перемычка ’дугападобнае скляпенне, арка’, і бел. перамычка ’вузкая палоска паміж воднымі масівамі, плаціна, гаць’ (ТСБМ), аднак у апошнім пера- мае значэнне ’раздзяляць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перадзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць; зак., што.
1. Падзяліць нанава, іначай. Перадзяліць зямлю.
2. Разм. Падзяліць на часткі ўсё, многае. Перадзяліць усю маёмасць паміж братамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапераза́ць, ‑перажу, ‑пяражаш, ‑пяража; зак.
Разм.
1. каго. Аперазаць каго‑н. накрыж. Пераперазаць партызана кулямётнымі лентамі.
2. што. Аперазаць, падперазаць нанава, іначай. Пераперазаць папружку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)