Verbum

панано́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць і панано́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. чаго. Прынесці за некалькі прыёмаў многа чаго-н.

П. дроў да печы.

2. чаго. Сваім рухам нанесці многа чаго-н., утварыць што-н.

Вецер пананосіў лісця ў сенцы.

3. што і чаго. Нанесці на паперу, карту, схему ўсё, многае.

П. населеныя пункты на карту.

нахвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.

1. Нагаварыць пра сябе многа добрага.

2. кім-чым. Вельмі пахваліць (звычайна з адмоўем).

Маці сынам не нахваліцца.

незадо́ўга, прысл., да чаго або перад чым.

Не за многа часу да чаго-н., перад чым-н.

Н. да юбілею.

Н. перад вайной.

непача́ты, -ая, -ае.

Такі, якога яшчэ не пачыналі, за які яшчэ не браліся; цэлы.

Непачатая буханка.

◊

Непачаты край (работы, спраў; разм.) — вельмі многа.

другара́дны, -ая, -ае.

1. Не асноўны, не самы важны.

Другараднае пытанне.

2. Не лепшы, такі, якіх многа.

Д. пісьменнік.

|| наз. другара́днасць, -і, ж.

панарыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны зак., чаго.

1. Нарваць¹ вялікую колькасць чаго-н.

П. букеты кветак.

2. Парваць многа чаго-н.

П. паперы.

папрасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Прасячы ўсё, многае.

П. палонкі.

2. Пралажыць высечкай многа чаго-н.

П. праходы ў лесе.

по́ліва, -а, н.

1. гл. палоць.

2. Тое, што трэба прапалоць або што праполата.

У агародзе яшчэ многа поліва.

|| прым. по́ліўны, -ая, -ае.

прадыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

Уздыхнуць на поўныя грудзі.

Спёка такая, што не п.

Работы — не п. (вельмі многа.).