уцэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., у каго-што і каму ў што.

Страляючы, кідаючы або ўдараючы, папасці ў каго-, што-н.

Камень уцэліў яму ў патыліцу.

У. каменем у акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., чаго.

Прыгатаваць шляхам вялення ў нейкай колькасці. Навяліць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нясі́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., каго-што.

Пазбаўляць сілы, рабіць бяссільным. Нясіліць стома рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыняво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Прымусіць зрабіць што‑н. супраць волі, жадання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысі́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго і без дап.

Разм. Прымусіць зрабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Прычаліць нанава або да другога прычала. Перачаліць плыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Падсушваючы на сонцы, паветры, зрабіць вяленым. Завяліць тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Падсушваць на сонцы, ветры (мяса, рыбу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Накрухмаліць як мае быць.

2. Кончыць крухмаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Забіць з агнястрэльнай зброі. Застрэліць ваўка. Застрэліць каршуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)