разліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

Правесці на паперы лініі для пісання па іх або паміж імі. Разлінеіць ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bbl.

= Beiblatt – дадатак (да перыялычнага выдання); укладны ліст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bg.

=

1.

Bogen – ліст [аркуш] паперы

2.

Berg – гара

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frágebogen

m -s, - і -bögen апыта́льны ліст, анке́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

александри́йский александры́йскі;

александри́йский стих александры́йскі верш;

александри́йская бума́га александры́йская папе́ра;

александри́йский лист фарм. александры́йскі ліст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

valentine [ˈvæləntaɪn] n.

1. каха́ная або́ каха́ны, які́м пасыла́ецца любо́ўны ліст 14 лю́тага

2. ліст або́ пашто́ўка з прызна́ннем у каха́нні, які́я пасыла́юцца анані́мна 14 лю́тага;

St. Va lentine’s Day Дзень Свято́га Валянці́на (14 лютага), калі́ закаха́ныя пасыла́юць лісты́ або́ пашто́ўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выкана́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ажыццяўляе выкананне рашэнняў, пастаноў заканадаўчых органаў, практычна кіруе чым‑н. Выканаўчая ўлада. Раённы выканаўчы камітэт.

2. Які мае адносіны да выканаўцы (у 2 знач.). Выканаўчае майстэрства. □ Побач з апісаннем тыпаў казачнікаў.. М. Федароўскі падае найбольш характэрныя рысы індывідуальнай выканаўчай манеры некаторых апавядальнікаў. Саламевіч.

•••

Выканаўчы ліст гл. ліст ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакаме́чыць zerkníttern vt;

пакаме́чыць ліст папе́ры [кашу́лю] ein Blatt Papíer [ein Hemd] zerkníttern; zerknüllen vt (скомкаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фане́рны Furníer-, Spérrholz-, aus Furníer(holz)-;

фане́рны ліст Furníerbrett n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнуты; зак., што.

1. Адгрэбці, адсунуць убок.

А. попел.

2. Адхіліць, адвесці ўбок, адсунуць.

А. валасы.

3. Разгарнуць, адкрыць (кнігу, сшытак і пад.); павярнуць з аднаго боку на другі, перагарнуць (старонку, ліст і пад.).

А. лісток календара.

|| незак. адго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)