перамно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Памножыць адзін на другі некалькі лікаў. Перамножыць дзесятковыя дробы на цэлы лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзіна́ццаць, ‑ццаці, Т ‑ццаццю, ліч. кольк.

Лік. Адзінаццаць памножыць на два. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай «11». Адзінаццаць дзён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыльён, ‑а, м.

Лік, роўны тысячы мільярдаў; на пісьме перадаецца як адзінка з дванаццаццю нулямі або 10​12.

[Фр. trillion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́насны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абазначэннем кошту ў якіх‑н. цэнах. Цэнаснае выражэнне. Цэнасныя суадносіны. Цэнасны ў лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rounded

[ˈraʊndɪd]

adj.

1) закру́глены

2) акру́глены (лік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pence

[pens]

n., Brit.

мно́жны лік ад penny

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

загада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е: -га́даны; зак., што.

1. Прапанаваць для разгадкі.

З. загадку.

2. Задумаць што-н., трымаючы ў памяці або варожачы.

З. лік.

З. на картах.

|| незак. зага́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Спец. Пэўны лік збояў, які пазбаўляе каня права на прыз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмяры́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: васьмярычнае «н» — назва літары «н», якая ў старажытнарускай і царкоўнаславянскай мовах абазначала лік восем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ліцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лік.

У рускім народным эпасе: вандроўны старац, пераважна сляпы, які спявае духоўныя вершы і збірае міласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)