унутры́

1. нареч. внутри́; в середи́не;

2. предлог с род. внутри́;

лю́дзі стая́лі ўнутры́ агаро́джы — лю́ди стоя́ли внутри́ огра́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зака́л перан. ’гарт’ (Сл. паўн.-зах.): «людзі старога закалу». З рус. зака́л ’гарт’ ад закалять(ся) ’гартавацца’; на запазычачы характар слова ўказвае адсутнасць зыходнага дзеяслова і іншых блізкіх слоў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзелавы́, -а́я, -о́е.

1. Які адносіцца да грамадскай, службовай дзейнасці.

Дзелавая размова.

Дзелавыя сувязі.

Дзелавое пісьмо.

2. Які ведае справу, умела кіруе і клапоціцца аб рабоце.

Дзелавыя людзі.

Д. кіраўнік.

3. Прыдатны для апрацоўкі ў якасці матэрыялу (спец.).

Дзелавая драўніна.

4. Звязаны са справаводствам.

Д. стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смяро́тны, -ая, -ае.

1. Які жыве не вечна, якога чакае смерць.

Усе людзі смяротныя.

2. Які выклікае смерць.

Смяротная доза яду.

3. Тое, што і смертны (у 3 знач.).

С. прысуд.

Смяротная кара.

4. перан. Крайні ў сваім праяўленні, вельмі моцны.

Смяротная нуда.

|| наз. смяро́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Свалата́, сволота́ ‘агідныя, шкодныя людзі’, сволочу́га ‘нягоднік, нягодніца’ (ТС). З рус. сволота́, сволочу́га, якія ад волоку, волочить, г. зн. ‘тое, што звалочана’; да семантыкі параўн. чэш. sebranka ‘тс’ < sebrati ‘сабраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паабмака́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абмокнуць — пра ўсіх, многіх. Людзі паабмакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыміра́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Вымерці — пра ўсіх, многіх. Людзі павыміралі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негро́іды, ‑аў; адз. негроід, ‑а, м.

Людзі, якія належаць да негроіднай расы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захаджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які зайшоў мімаходам з чужых мясцін. Захаджалыя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́д м.

1. Volk n -es, Völker;

2. разм. (людзі) Léute pl, Ménsehen pl;

шмат наро́ду víele Ménschen, víele Léute

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)