асяро́ддзе ср.

1. в разн. знач. среда́;

з рабо́чага ~ддзя — из рабо́чей среды́;

паве́транае а. — возду́шная среда́;

пажы́ўнае а. — биол., перен. пита́тельная среда́;

2. (группа людей) круг м.;

у ~ддзі сябро́ў — в кругу́ друзе́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

krąg, kręgu

м. круг, кола;

kręgi pod oczyma — кругі пад вачыма;

zataczać kręgi — апісваць кругі;

zaczarowany krąg — зачараванае кола;

krąg znajomych — кола знаёмых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tura

ж.

1. тур; круг; этап;

tura wyborów — тур выбараў;

druga tura — другі тур;

2. група, заезд;

druga tura wczasowiczów — другі заезд курортнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Скру́жваць ‘аддзяляць збожжа ад адходаў пры дапамозе рэшата’ (в.-дзв., Шатал.; Сцяшк.), кружава́ць і скружава́ць ‘тс’ (полац., Нар. лекс.; навагр., віл., Сл. ПЗБ), скружа́ць ‘тс’ (Байк. і Некр.), скружоўваць, скру́жваць ‘веяць рэшатам’, скру́жваць ‘веяць змятаннем’ (ц.-палес., Выгонная, Лекс. Палесся). Укр. скругля́ти, скружлятп, рус. дан. скру́живать, польск. skrężać, krążyć, серб.-харв. skružívati, skrúžiti, славен. skrożíti. Магчыма, ужо прасл. *skrǫgiti ‘веяць рэшатам кругавымі рухамі’. Да круг, кружыць; гл. Слаўскі, 3, 76. У гэтым значэнні — вельмі старажытны славянскі земляробчы тэрмін; гл. спецыяльна Выгонная, там жа, 80.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тура́ ‘ладдзя (фігура, якая мае форму вежы)’ (ТСБМ, Янк. 3.). Праз рускую мову (тура́) з франц. tour ‘вежа’ < лац. turris ‘тс’, ж. р. якога абумовіў канчатак ‑а. Ст.-бел. тура ‘вежа, асадная вежа’ (1563) запазычана са ст.-польск. tura ‘тс’, якое з франц. tour ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 67). Гарбуль (Семант. полонизмы, 394) ставіць пад сумненне такі шлях запазычання.

Ту́ра ‘група, партыя’ (мядз., Сл. ПЗБ). З польск. tura ‘чарга, круг, тур’, якое з франц. tour, што з сярэднявечнага лац. turnus ‘вярчальны рух’ (SWO, 1980, 783).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leg [leg] n.

1. нага́; ла́па, ла́пка

2. но́жка (мэблі)

3. кало́ша, калашына́

4. эта́п, ча́стка даро́гі або́ маршру́ту

5. sport тур, круг, эта́п (у эстафеце)

♦

not have a leg to stand on infml не мець магчы́масці даказа́ць што-н.;

pull smb.’s leg infml дуры́ць каго́-н.;

be on its last legs infml кана́ць; дайсці́ да ру́чкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

укругаву́ю, прысл.

1. Па кругу, у кругавым напрамку. — Дай, божа... На здароўе.. — з шумам адказалі ўсе, і чарка пайшла ўкругавую. Пестрак. Шырока расставіўшы ногі, Шаховіч пачаў ўкругавую ганяць ручку. Машына не заводзілася. Мяжэвіч.

2. У цэлым і прыблізна, на круг. Заданне брыгада выконвае ўкругавую штодня на 110–125 працэнтаў. Васілевіч. [Васіль:] — У наступным годзе — на першы план ураджай. Чаго б гэта ні каштавала, а давесці да даваеннага — дванаццаць цэнтнераў ўкругавую. Потым з года ў год павышаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cycle

[ˈsaɪkəl]

1.

n.

1) пэры́яд -у m.; круг -у m.; цыкль -ю m.

2) по́ўны збор (напр. тво́раў)

3) даўгі́ пэры́яд ча́су, век -у m.

4) самака́т, ро́вар -а m.

2.

v.

1) прахо́дзіць праз фа́зы, пэрыяды́чна паўтара́цца

2) е́зьдзіць ро́варам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тур

(фр. tour, ад лац. tornare = кругліць)

1) адзін круг танца (напр. т. вальса);

2) асобны этап якога-н. спаборніцтва, у якім кожны яго ўдзельнік выступае адзін раз;

3) асобны этап якой-н. падзеі, з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

umschreiben

I úmschreiben

* vt

1) перапі́сваць

2) (auf a) перапі́сваць (што-н. на каго-н.)

II umschréiben

* vt

1) апі́сваць (словамі), выклада́ць (у словах, перафразаваць)

2) матэм. апі́сваць (круг)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)