áusstrecken

1.

vt

1) праця́гваць; расця́гваць

2) прака́тваць (жалеза)

2.

(sich) ле́гчы, вы́цягнуўшыся; прыле́гчы адпачы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ката́ць несов.

1. ката́ть;

к. на са́нках — ката́ть на са́нках;

2. тех. ката́ть;

к. ліставо́е жале́за — ката́ть листово́е желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паласава́ць несов.

1. тех. полосова́ть;

п. жале́за — полосова́ть желе́зо;

2. разг. (бить) полосова́ть, стега́ть, хлеста́ть;

п. пу́гай — полосова́ть кнуто́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праката́ць I сов., тех. проката́ть;

п. лісты́ жале́за — проката́ть листы́ желе́за

праката́ць II сов. (покатать на чём-л.) проката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уласці́васць ж. сво́йство ср.; (о неотъемлемом признаке — ещё) принадле́жность;

магні́т ма́е ўласці́васць прыця́гваць жале́за — магни́т име́ет сво́йство притя́гивать желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напалі́цца, ‑паліцца; зак.

1. Нагрэцца пры паленні (пра печы, грубкі). Напалілася печ.

2. Нагрэцца да вельмі высокай тэмпературы. Напалілася жалеза. □ Усё напалілася пад сонцам: брызент, ложкі, пасцель і нават зямля. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прутко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прута; зроблены з прутоў (у 2 знач.). Прутковы каркас.

2. Спец. Які мае форму прута. Прутковае жалеза.

3. Які мае адносіны да прутка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макрэ́ча, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і макрата. [Дождж] нарабіў столькі макрэчы, што здавалася, вадою набрыняла нават жалеза на дахах. Васілёнак. Пасля сумнага туману і .. макрэчы сёння зноў паказалася сонца. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагрэ́цца, ‑грэюся, ‑граешся, ‑граецца; зак.

Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца. Жалеза разагрэлася. // Зноў стаць гарачым. Суп разагрэўся. // Разм. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца. Разагрэліся хлопцы, на ўсё забылі. Кіпіць работа... Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае ў сабе серу; з серай. Сярністыя фарбавальнікі.

2. Які мае ў сваім хімічным саставе серу з пэўнай колькасцю кіслароду. Сярністы газ. Сярністы ангідрыд. Сярністае жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)