На́валач ’зброд’ (БРС), ’дрэнны, шкодны чужы чалавек’ (Сцяшк.), ’чужыя людзі, перасяленцы’ (стаўбц., З нар. сл.). Укр. на́волоч ’зброд’. Хутчэй за ўсё шляхам адваротнай дэрывацыі ад навалачы́цца ’напрыходзіць, назбірацца’, што ў сваю чаргу ад валачы́цца ’цягацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліхі́​I

1. (злы, нядобры) böse, übel;

2. (дрэнны, паганы) schlecht;

◊ не рабі́ ліхо́га і не бо́йся нічо́га ́≅ réines Gewíssen, ein gútes Rúhekissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нізкапро́бны

1. (пра метал) gerínghaltig;

2. разм (дрэнны) mínderwertig; von schléchter Qualität (пра тавар);

нізкапро́бная літарату́ра Schúndlitaratur f -;

нізкапро́бная кні́жачка Schmöcker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нядо́бры

1. (злосны) böse; féindselig (варожы);

быць нядо́брым да каго-н j-m gróllen, j-m übel wóllen*;

2. (дрэнны) schlimm, schlecht, übel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ля́ды ’дрэнны’ (маст., Сцяшк. Сл.), зах.-укр. ле́дий ’тс’, польск. жэшаўск. lady ’абы-які’. Відавочна, з польск. мовы, дзе лексема з’яўляецца другасным прыметнікам ад lada ’абы які’, якое ўспрымалася як прыметнік ж. р. (Слаўскі, 4, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schníppchen

◊ j-m ein ~ schlágen* — разм. ашука́ць каго́-н., зрабі́ць з кім-н. дрэ́нны жарт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knell

[nel]

1.

n.

1) хаўту́рны звон

2) жало́бны гук

3) дрэ́нная прыме́та, дрэ́нны знак

2.

v.i.

1) звані́ць на хаўту́рах

2) злаве́сна гуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sinister [ˈsɪnɪstə] adj.

1. злаве́сны, ву́сцішны; няшчы́ры, ні́зкі;

a sinister influence ке́пскі ўплы́ў;

sinister affections гане́бныя схі́льнасці;

a sinister place гі́блае ме́сца

2. дрэ́нны, пага́ны, благі́;

a sinister face пану́ры твар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Капца́н ’неахайны чалавек, замухрышка’, ’дрэнны майстар’ (Мал.; стаўбц. Жыв. сл.), капцоны ’лахманы, абарванае адзенне’ (Нас.), капцанавата ’беднавата’ (К. Чорны). Запазычана з ідыш: kabzen, kápcən ’жабрак, бядняк’ < іўрыцк. qabṣān ’жабрак, старац’ (Фасмер, 2, 188; Слаўскі, 2, 51; ЕСУМ, 2, 380).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Такі́-сякі́ ’нядобры, нікчэмны; некаторы’; ’нейкі’ (ТСБМ, Нас.), такі́‑гэткі (пра чалавека з заганамі) (Варл.). Гл. такі, сякі, гэты, перанос ’такі’ > ’дрэнны’ грунтуецца на эўфемізацыі, параўн. балг. такъ́в ’такі’ і ’дрэннай якасці’, серб. та̏кши ’горшы’, параўн. Огледна св., 71.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)