кантро́ль, -ю, м.

1. Праверка, а таксама назіранне з мэтай праверкі.

К. за якасцю прадукцыі.

Грамадскі к.

Дзяржаўны к.

2. зб. Кантралёры.

На маршруце працуе к.

|| прым. кантро́льны, -ая, -ае.

К. пост.

Кантрольная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэпарта́мент, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: аддзел міністэрства, вышэйшай дзяржаўнай установы і пад.

Дзяржаўны д.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі і некаторых іншых краінах.

|| прым. дэпарта́менцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

państw.

= państwowy — дзяржаўны; дзярж.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Stáatsaufbau

m -s дзяржа́ўны лад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stáatsflagge

f -, -n дзяржа́ўны сцяг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóchverräter

m -s, - дзяржа́ўны здра́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lándesfahne

f -, -n дзяржа́ўны сцяг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lándesverräter

m -s, - дзяржа́ўны здра́днік [злачы́нец]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пракурату́ра, ‑ы, ж.

Дзяржаўны орган, які ажыццяўляе нагляд за выкананнем законаў і падтрымлівае ў судзе абвінавачанне ад імя дзяржавы. Органы пракуратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

statesman

[ˈsteɪtsmən]

n., pl. -men

дзяржа́ўны муж, паліты́чны дзяя́ч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)