спахапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца; зак.

1. Раптоўна заўважыць памылку, недагляд, успомніць пра што-н. забытае.

Спахапілася, што не ўсё дапісала ў анкеце.

2. Схамянуцца, падхапіцца.

Спахапілася тады, як сын выйшаў за дзверы.

|| незак. спахапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і спахо́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

су́нуцца¹, -нуся, -нешся, -нецца; су́нься; зак. (разм.).

Кінуцца, палезці куды-н., паспрабаваць зрабіць што-н.

Сунуўся ў дзверы, ды назад.

С. ў бойку хлопцы не адважыліся.

◊

Сунуцца з (сваім) носам (разм., неадабр.) — умешвацца не ў сваю справу.

|| незак. со́вацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

1. Паліцца з сілай, патокам.

Хлынула вада.

Кроў хлынула з носа.

2. Імкліва накіравацца куды-н. вялікай масай.

Людзі хлынулі ў адчыненыя дзверы.

3. перан. З’явіцца ў вялікай колькасці.

У майстэрню хлынулі заказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Двор ’двор’ (БРС, Нас., Шат., Касп., Сцяшк. МГ). Рус. двор, укр. двір, польск. dwór, чэш. dvůr, серб.-харв. двор, балг. дво̑р, ст.-слав. дворъ. Прасл. *dvorъ лічыцца роднасным са слав. *dvьrь ’дзверы’. Параўн. далей ст.-інд. dvā́ram ’вароты, дзверы’, лац. forum ’пярэдні двор’, лат. dvars ’брамка’. Фасмер, 1, 489; Бернекер, 1, 241; Траўтман, 63; Трубачоў, Эт. сл., 5, 169–170. Спецыяльна для *dvьrь параўн. гоц. daúr, літ. dùrys, лац. forēs, ст.-інд. dúraḥ і г. д. (Трубачоў, Эт. сл., 5, 171–172).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саму́сь ’нешта нябачнае, якое прыводзіць рэчы ў рух’: самусь дзверы очыныв (КЭС). Ад самы з палес. пераходам ы > у і часціцай сь. Не выключаны ўплыў імя Самусь з Самуіл (гл. Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шмы́гать несов., разг.

1. шмы́гаць;

шмы́гать в дверь шмы́гаць у дзве́ры;

2. (шаркать) шо́ргаць, ша́ркаць;

3. (носом) шмо́ргаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шмыгну́ть сов., однокр.

1. шмыгну́ць;

шмыгну́ть в дверь шмыгну́ць у дзве́ры;

2. (шаркнуть) шо́ргнуць, ша́ркнуць;

3. (носом) шмо́ргнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Péndeltür

f -, -en дзве́ры, які́я адчыня́юцца на або́два бакі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wágenschlag

m -(e)s, -schläge уст. дзве́ры; дзве́рцы (аўтамабіля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

fasten [ˈfɑ:sn] v.

1. замацо́ўваць; прывя́зваць; зашпі́льваць

2. зачыня́ць; зачыня́цца;

This door won’t fasten. Гэтыя дзверы ніяк не зачыняюцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)