obudzić

зак.

1. пабудзіць, разбудзіць;

2. перан. абудзіць, узбудзіць; выклікаць;

obudzić zainteresowanie — выклікаць зацікаўленасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spowodować

зак. стаць прычынаю чаго, выклікаць што;

spowodować katastrofę — выклікаць катастрофу; прывесці да катастрофы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сла́біць, ‑біць; незак.

1. безас. каго. Пра частае апаражненне кішэчніка. Яго ўвесь дзень слабіць.

2. Выклікаць паскоранае дзеянне кішэчніка; паслабляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Спец.

1. Выклікаць спяканне (у 1 знач.).

2. Рабіць спяканне (у 2 знач.), агламерацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Дзейнічаць на псіхіку чалавека ці жывёлы з мэтай выклікаць пэўную рэакцыю; прыводзіць у стан гіпнозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; незак., каго-што.

1. Праяўляць пяшчотнасць, любоў, ласку¹.

Л. дзіця.

2. Пяшчотна дакранацца да каго-н., чаго-н., гладзіць.

Л. сабаку.

3. перан. Песціць, выклікаць прыемнае адчуванне.

Сонца л. твар.

|| наз. ла́шчанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раз’я́трыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго (што). Выклікаць у кім-н. моцнае раздражненне, злосць; раз’юшыць.

2. што. Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца; растрывожыць, развярэдзіць.

Р. рану.

|| незак. раз’я́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раз’я́трыванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сла́біць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -біць; незак.

1. безас., каго-што. Пра частае апаражненне кішэчніка.

Дзіця ўвесь час с.

2. Выклікаць паскоранае дзеянне кішэчніка ў каго-н.

Касторка добра с.

|| зак. прасла́біць, -біць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

посели́ть сов.

1. пасялі́ць;

2. перен. пасе́яць; (возбудить, вызвать в ком-л.) вы́клікаць; см. поселя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

quicken​1 [ˈkwɪkən] v. fml

1. ажыўля́ць, абнаўля́ць; паскара́ць

2. выкліка́ць, абуджа́ць;

quicken smb.’s imagination абудзі́ць чыю́-н. фанта́зію;

quicken smb.’s interest in smth. выкліка́ць у каго́-н. ціка́васць да чаго́-н.;

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)