1) віншавальная песня маладым у старажытных грэкаў і рымлян;
2) верш, напісаны з выпадку шлюбу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
lyric
[ˈlɪrɪk]1.
n.
1) каро́ткі ліры́чны ве́рш
lyrics — сло́вы да пе́сьні
2) лірыка f
3) лі́рык -а m., ліры́чны паэ́т
2.
adj.
ліры́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВІ́РШЫ
(польск. wierszy ад лац. versus верш),
дасілабічныя і сілабічныя (гл.Сілабічнае вершаскладанне) вершаваныя творы ва ўсходнеславянскіх літаратурах у 16—18 ст. Віршы звычайна наз.вершы для чытання (у процілегласць кантам і псалмам, якія спяваліся). Пазней віршамі сталі называць любыя архаічныя і не зусім удалыя вершы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
знява́жаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад зняважыць.
2.узнач.прым. Пакрыўджаны, абражаны, прыніжаны. У верш [Ю. Таўбіна] увайшла тэма зняважанай, скатаванай Заходняй Беларусі.Бярозкін./узнач.наз.знява́жаны, ‑ага, м.; знява́жаная, ‑ай, ж.[Янка Купала] умеў быць пяшчотным, калі пісаў пра зняважаных і пакрыўджаных.Шкраба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыфіра́мб, ‑а, м.
1. У Старажытнай Грэцыі — урачыстая харавая песня ў гонар бога Дыяніса. // Хвалебны лірычны верш.
2.перан. Перабольшаная пахвала; усхваленне. Табе складаю дыфірамб, Пяро маё — таварыш верны, Калі сягоння ў час вячэрні Звіняць лісты, як гулкі ямб.Танк.
•••
Пець дыфірамбыгл. пець.
[Грэч. dithyrambos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад усячы, усекчы.
2.узнач.прым.Спец. Такі, верхняя частка якога адсечана плоскасцю, паралельная да асновы. Усечаны конус.
3.узнач.прым. У граматыцы і літаратуразнаўстве — з усячэннем (у 2 знач.). Усечаная абрэвіятура. Усечаны верш. Усечаны дактыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эраты́чны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн.
1. Які мае адносіны да эротыкі. Верш яго [Авідзія] гнуткі і прыгожы; у арганічным спалучэнні з эратычнай тэматыкай ён асабліва прыцягваў увагу чытачоў.Майхровіч.
2. Празмерна пачуццёвы; звязаны з эратызмам. Канстанцін Міхайлавіч папракаў.. [Нікановіча] за танныя эратычныя эфекты, за дробязнасць фабулы.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rhyme1[raɪm]n.
1. ры́фма
2. рыфмава́ны верш;
nursery rhymes дзіця́чыя ве́ршы
♦
there’s no rhyme or reason гэ́та не ма́е нія́кага сэ́нсу;
without rhyme or reason ≅ ні к сялу́ ні к го́раду; ні да во́ка ні да бо́ка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
рандэ́ль
(фр. rondelle = кружок)
верш з 13 радкоў, звязаных дзвюма скразнымі рыфмамі, з якіх першы паўтараецца тройчы, а другі двойчы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сане́т
(іт. sonetto, ад sonus = гук)
лірычны верш з 14 радкоў — двух чатырохрадкоўяў і двух трохрадкоўяў з асобым размяшчэннем рыфмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)