пацішэ́ць сов.
1. (о звуках) стать ти́ше, поути́хнуть;
2. стать ти́ше, споко́йнее; присмире́ть;
дзе́ці ~шэ́лі — де́ти ста́ли ти́ше, споко́йнее (присмире́ли);
3. (стать менее интенсивным) уня́ться;
боль ~шэ́ў — боль уняла́сь;
ве́цер ~шэ́ў — ве́тер уня́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рзне́нце, рзне́ньця ’рэзкі боль у жываце’ (воран., шальч., Сл. ПЗБ). Паводле Мацкевіч (там жа, 4, 331), з польск. rznięcie ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неўралгі́я
(ад неўра- + гр. algos = боль)
прыступ болю, які развіваецца пры запаленні якога-н. нерва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
жа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; жа́лься; незак.
1. на каго-што або са злуч. «што». Выказваць жальбу, нездаволенасць; бедаваць.
Ж. на боль у грудзях.
2. на каго (што). Скардзіцца, наракаць на каго-н.; падаваць скаргу.
Ж. на суседа.
|| зак. пажа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.
1. Зрабіць больш вострым, успрымальным.
А. пільнасць.
А. слых.
2. Зрабіць больш моцным, цяжкім.
А. боль.
А. хваробу.
3. Зрабіць больш напружаным.
А. супярэчнасці.
А. адносіны.
|| незак. абвастра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абвастрэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сашчамі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчэ́міцца; зак. (разм.).
1. Шчыльна самкнуцца, злучыцца (пра зубы, пальцы і пад.).
2. перан. Пра сэрца, душу: адчуць боль, цяжар пад уплывам якога-н. пачуцця.
Ад жалю сашчамілася сэрца.
|| незак. сашчамля́цца, -я́ецца і сашчэ́млівацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
са́дніць, ‑ніць; незак.
Разм. Шчымець, даваць пякучы боль (у выніку ранення, раздражнення скуры, апёку і пад.). Міколку, аднак, было не да смеху, бо.. вельмі садніла параненая шчака. Лынькоў. Нарэшце такі боль пачаў праходзіць, хоць яшчэ і садніла спаленая кіслатой дзясна. Чарнышэвіч. // перан. Пра душэўныя пакуты. Нешта садніла сэрца ў Ганны, настрой дурны навяваўся на яе. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змякчы́ць сов., в разн. знач. смягчи́ть;
з. ску́ру — смягчи́ть ко́жу;
з. боль — смягчи́ть боль;
з. святло́ — смягчи́ть свет;
з. прыгаво́р суда́ — смягчи́ть пригово́р суда́;
з. уда́р — смягчи́ть уда́р;
з. зы́чны гук — смягчи́ть согла́сный звук
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашту́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Штуршкамі прычыніць боль, набіць. Бераг .. [Стэпе] не паверыў, адабраў галлё і яшчэ .. наштурхаў старую кабету. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sting2 [stɪŋ] v. (stung)
1. прычыня́ць во́стры боль, адчува́ць во́стры боль;
The smoke is stinging my eyes. Дым выядае мне вочы.
2. джа́ліць, кало́ць, пячы́ (пра крапіву)
♦
nothing stings like the truth пра́ўда во́чы ко́ле
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)