*Лі́чыць, паўд.-пін. лы́чыты ’пасаваць, ісці да твару’ (Нар. лекс.), укр. ли́чити, личить ’быць да твару’, ’падыходзіць, пасуе’, рус. ли́чить ’наводзіць бляск’, личи́т ’пасуе, падыходзіць’, ст.-рус. личити ’выкрываць’, чэш. líčiti ’маляваць, рабіць ружовым’, ’прадстаўляць’, ’бяліць’; славац. líčiť ’грыміраваць’, ’падмалёўваць’, ’выяўляць; жыва апавядаць’, славен. líčiti ’рабіць прыгажэйшым’, ’выгладжваць, паліраваць’, ’грыміраваць’, серб.-харв. ли́чити ’быць падобным’, ’бяліць’, ’аздабляць’, ’надаваць форму’, ли́чи ’падыходзіць’, макед. личи ’аздабляць’, ’быць падобным, адпаведным, быць да твару’, балг. лича́ ’быць прыметным, падобным’, личи́ ’здаецца’, ц.-слав. личити ’абвяшчаць, паведамляць, рабіць яўным’. Прасл. ličiti ’утвараць, рабіць прыметным, падобным, пазначаць’, роднаснае з лік 2 (гл.). Параўн. таксама ліцаваць 2.

Лічы́ць ’называць лікі ў паслядоўным парадку’, ’вызначаць колькасць, суму’, ’дапускаць, прымаць у разлік, пад увагу’, ’прызнаваць’ (Нас., Грыг., Гарэц., Бяльк., Касп., Шат., ТС, ТСБМ, Растарг.), ’прытрымлівацца пэўнай думкі’ (Сл. ПЗБ), лічы́цца ’быць у разліку’, ’цаніцца’, ’ставіць сябе на ўзровень з іншымі’ (ТСБМ, Нас., ТС), ст.-бел. личити ’вызначаць суму, колькасць’, ’адлічваць, адмяраць’, ’расцэньваць’, ’адносіць да чаго-н.’ (Рукапіс ТСБМ). Укр. лічи́ти (< польск.), личи́ти, рус. пск., кур., тул., арханг. ли́чи́ть, польск. liczyć, н.-луж. licyś, в.-луж. ličić, чэш., мар. líčit, ст.-слав. личити. Паўн. прасл. ličiti, роднаснае з літ. likúoti ’лічыць’, лат. līkt ’старгоўвацца, дамаўляцца пры куплі-продажу’, лац. licēre ’быць выкладзеным для продажу’, licet ’дазволена (для продажу)’ (Бернекер, 720–721; Фасмер, 2, 496; Слаўскі, 4, 245–246; БЕР, 3, 441–442). Этымалагічна тоеснае да лі́чыць (гл.) зрабіла лексіка-семантычную эвалюцыю накшталт: ’паказваць добрым бокам’ > ’апавяшчаць’ > ’лічыць, весці ўлік’ (Трубачоў, Эт. сл., 15, 83).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маніфеста́цыя

(фр. manifestation, ад лац. manifestare = рабіць яўным, паказваць)

1) масавае вулічнае шэсце для выражэння салідарнасці або пратэсту;

2) разм. дзеянне каго-н., якое выяўляе яго адносіны да каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сертыфіка́т

(фр. certificat, ад лац. certus = верны + facere = рабіць)

1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы, а таксама назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;

2) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

plan​2 [plæn] v.

1. планава́ць, рабі́ць пла́ны;

The whole operation went exactly as planned. Уся аперацыя прайшла так, як было запланавана.

2. праектава́ць

plan out [ˌplænˈaʊt] phr. v. распланава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drama [ˈdrɑ:mə] n.

1. дра́ма (у розных знач.);

a drama student студэ́нт акцёрскага факультэ́та

2. хвалю́ючае здарэ́нне

♦

make a drama out of smth. рабі́ць прабле́му з чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

booking [ˈbʊkɪŋ] n. зака́з біле́таў (у тэатр, кіно і да т.п.); зака́з ме́сцаў (у гатэлі, рэстаране і да т.п.);

No advance booking is necessary. Рабіць папярэдні заказ няма неабходнасці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sally​2 [ˈsæli] v. рабі́ць вы́лазку, выпраўля́цца куды́-н.;

sally forth into the world пуска́цца ў (бе́лы) свет;

sally into the fairyland of poetry акуна́цца ў чаро́ўны свет паэ́зіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

somewhere [ˈsʌmweə] adv. не́дзе, дзе-не́будзь, дзе́сьці; не́куды, куды́-не́будзь, куды́сьці;

so me where else дзе-не́будзь у і́ншым ме́сцы

♦

get somewhere infml ру́шыцца з ме́сца, рабі́ць по́спехі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spite​1 [spaɪt] n. зло́сць, зласлі́васць, злара́днасць; варо́жасць, непрыя́знасць;

do smth. out of/from spite рабі́ць (што-н.) са зло́сці

♦

in spite of не зважа́ючы на, нягле́дзячы на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cabal

[kəˈbɑ:l]

1.

n.

1) паліты́чная клі́ка

2) та́йныя пля́ны, змо́ва, інтры́га f.

2.

v.i.

твары́ць клі́ку, рабі́ць змо́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)