Verbum

канве́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакет з паперы для перасылкі пісьма па пошце.

Купіць канвертаў.

2. Коўдра для грудных дзяцей, пашытая ў форме пакета.

|| прым. канве́ртны, -ая, -ае.

канверта́цыя, -і, ж. (спец.).

Абмен грашовых сродкаў (у адпаведнасці з дзеючым валютным курсам) і каштоўных папер.

К. нацыянальнай валюты.

канво́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Узброены атрад, які суправаджае каго-, што-н. для аховы або прадухілення ўцёкаў.

Узяць пад к.

Марскі к.

|| прым. канво́йны, -ая, -ае.

К. салдат.

Канвойная служба.

У суправаджэнні канвойных (наз.).

канву́льсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Тое, што і сутарга.

|| прым. канвульсі́ўны, -ая, -ае.

кангенія́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Адпаведны па духу, складзе думак, таленавітасці.

Пераклад, к. тэксту.

|| наз. кангенія́льнасць, -і, ж.

кангламера́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Механічнае спалучэнне чаго-н. разнароднага (кніжн.).

К. думак.

2. Асадкавая горная парода, якая складаецца з разнародных сцэментаваных часцінак (спец.).

|| прым. кангламера́тны, -ая, -ае.

кангрэ́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. З’езд, нарада.

К. беларусістаў.

2. Назва парламента ў ЗША і некаторых іншых краінах.

кангрэсме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Член палаты прадстаўнікоў кангрэса ЗША.

кандацье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Начальнік наёмнай дружыны ў сярэдневяковай Італіі.

2. перан. Пра чалавека, які дзеля выгады гатоў абараняць любую справу (кніжн.).

кандуі́т, -а, М -дуіце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

У дарэвалюцыйнай Расіі (пераважна ў духоўных навучальных установах і кадэцкіх карпусах): журнал, у які заносіліся звесткі пра паводзіны вучняў або ваеннаслужачых.

Запісаць у к.

|| прым. кандуі́тны, -ая, -ае.