награба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. награбаць — нагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надаку́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надакучваць — надакучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надбудоўваць — надбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяваць — надзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяляць — надзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклёпваць — надкляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкусваць — надкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надломваць — надламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілоўваць — надпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць — надарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)