перава́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавабліваць — перавабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавандро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавандроўваць — перавандраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перава́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераварваць — пераварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавейваць — перавеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́трыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераветрываць — пераветрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавешваць — перавесіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавёрстванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавёрстваць — перавярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавіваць — перавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераворваць — пераараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́стрыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавострываць — перавастрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)