прэферансі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто гуляе ў прэферанс. [Аляксей Пятровіч:] — Мая стыхія — прэферанс. Толькі я нешта не бачу тут прэферансістаў. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячні́к, печніка, м.

Той, хто ўмее рабіць і рамантаваць печы. Пячнік кельняй размешваў у карыце цэментавы раствор і насвістваў песеньку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́двальнік, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца раскідваннем чаго‑н. Раскідвальнік сена.

2. Прыстасаванне для раскідвання чаго‑н. Механічны раскідвальнік угнаенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазабо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Той, хто пакончыў жыццё самазабойствам, самагубствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднавадзі́цель, ‑я, м.

Той, хто водзіць судны; спецыяліст па ваджэнню суднаў. Ніна Шмарына закончыла тэхнікум воднага транспарту па спецыяльнасці суднавадзіцеля. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факто́граф, ‑а, м.

Той, хто апісвае факты, не аналізуючы іх. Нават пры апісанні рэальнага выпадку пісьменнікі не застаюцца простымі фактографамі. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хці́вец, хціўца, м.

Той, каму ўласціва хцівасць. На ўсіх этапах свайго творчага шляху пісьменнік ненавідзеў закаранелага ўласніка, хціўца, кулака-крывасмока. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арэці́р

(фр. arrêter = спыняць)

прыстасаванне ў дакладным вымяральным прыборы для зберажэння яго ад пашкоджанняў у той час-, калі прыборам не карыстаюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

візаві́

(фр. vis-à-vis)

1) твар у твар, адзін насупраць другога (сядзець в.);

2) той, хто знаходзіцца насупраць (мой в.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гандля́р

(польск. handlarz, ад ням. Handler)

1) той, хто займаецца гандлем;

2) перан. беспрынцыповы чалавек, які гандлюе сваім сумленнем, талентам, перакананнямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)