здвае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здвойваць — здвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здвойваць — здвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзіраць — здзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзьму́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзьмухваць — здзьмухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзяйсне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзяйсняць — здзейсніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здой, здою, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здойваць — здаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зенкерава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зенкераваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’іна́чванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. з’іначваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зліваць — зліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліпа́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. зліпацца — зліпнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)