бала́да, ‑ы,
1. Вершаваны твор асобай формы на легендарную ці гістарычную тэму.
2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.
[Фр. ballade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бала́да, ‑ы,
1. Вершаваны твор асобай формы на легендарную ці гістарычную тэму.
2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.
[Фр. ballade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́ла, ‑ы,
Багатая загарадная дача або дом-асабняк з садам, паркам.
[Лац. villa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дако́сіны, ‑сін;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзянні́к, дзенніка,
Накрытая загарадка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зяме́ц, ‑мца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
казнакра́д, ‑а,
Службовая асоба, якая абкрадвае казну (у 1 знач.), прысвойвае дзяржаўныя каштоўнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каце́льня, ‑і,
Памяшканне,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́рда, ‑ы,
Доўгая вяроўка, на якой ганяюць коней па кругу пры выездзе, абучэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́рна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)