*Тапта́йла, топта́йло ’той, хто ходзіць без мэты, без пэўных заняткаў’ (ТС). Ад тапта́ць 1 (гл.); паводле Сцяцко (Афікс. наз., 94), фармант ‑айла (‑айло) мог быць вынікам перараскладання асновы цяп. ч. на карысць суф. ‑л‑а (‑л‑о).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Туня́цца ‘туляцца’ (Сцяшк.), ‘бадзяцца, хадзіць без мэты’ (Юрч.), туня́нне ‘лодарнічанне, бесклапотнае бадзянне’ (Юрч. Вытв.). Відавочна, звязана з тунна ‘дарэмна, марна (траціць час)’, гл. Параўн. лат. taūņât ‘быць у нерашучасці’, ‘марудзіць’, ‘бадзяцца’, ‘не брацца за работу’, taūņa ‘гультай’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
arbitrate
[ˈɑ:rbɪtreɪt]
1.
v.i.
1) быць траце́йскім судзьдзёю, пасярэ́днічаць
2) падава́ць на арбітра́цыю (спра́ву)
2.
v.t.
ула́дзіць спра́ву шля́хам арбітра́цыі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
matriculate
1. [məˈtrɪkjəleɪt]
v.
прыма́ць ва ўнівэрсытэ́т; быць прыня́тым ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́цца
2. [məˈtrɪkjələt]
n.
прыня́ты ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́ны -ага m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
on the air
быць у этэ́ры, перадава́ць
is that show still on the air? — Ці гэ́тая прагра́ма яшчэ́ перадае́цца?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
slumber
[ˈslʌmbər]
1.
v.i.
1) спаць; драма́ць
2) быць бязьдзе́йным (пра вулька́н)
2.
n.
1) лёгкі сон
2) бязьдзе́йны стан
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
squint
[skwɪnt]
1.
v.i.
1) жму́рыцца
2) касаву́рыцца
3) быць касаво́кім
2.
adj.
касаво́кі
3.
n.
зірк, намёк -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
trump
[trʌmp]
1.
n.
ко́зыр -а m. (у ка́ртах)
2.
v.
1) казыра́ць
2) перасяга́ць каго́, быць ле́пшым за каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сабо́й и сабо́ю мест. возвр., в твор. п. собо́й, собо́ю; см. сябе́;
◊ быць (астава́цца) самі́м сабо́й — быть (остава́ться) сами́м собо́й;
само́ сабо́й разуме́ецца — само́ собо́й разуме́ется;
вало́даць сабо́й — владе́ть собо́й;
сам (сама́, само́) сабо́й — сам (сама́, само́) собо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
існава́ць, існую, існуеш, існуе; незак.
1. Быць у наяўнасці; мецца. Перастаць існаваць. □ Гэта была самая найкарацейшая сцежка, каб прайсці лес, і існавала яна тут здаўн[а]. Чорны. Ігнась пачаў заўважаць, што між Лявонам і Довідам існуе нейкая непрыкметная сувязь, якую яны абодва ўтойваюць ад хатніх. Чарнышэвіч. // Служыць для якой‑н. мэты. Правілы існуюць для таго, каб іх выконвалі.
2. Быць жывым; жыць (у 1 знач.). — Жывеш? — Як бачыш, рухаюся, існую. А ты? — Дыхаю. Значыцца, таксама існую... Лынькоў. // чым і на што. Здабываць сродкі для жыцця якім‑н. чынам. Існаваць на сродкі бацькоў. // Жыць няпоўным жыццём, без радасці, без задавальнення. Калі бяссоннымі начамі Ля вокан сцежак не таптаў, — Хоць ты і быў тут, поруч з намі, Ты ўсё ж не жыў, а — існаваў. Рудкоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)