гліцы́нія
(ад гр. glykys = салодкі)
павойная расліна сям. бабовых з пахучымі кветкамі, пашыраная ва Усх. Азіі; вырошчваецца як дэкаратыўная ў Крыме, на Каўказе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гры́фала
(н.-лац. grifola)
губавы базідыяльны грыб сям. скутыгеравых, які расце каля ствалоў дрэў, пнёў пераважна лісцевых парод, зрэдку непасрэдна на драўніне; ядомы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
грэйпфру́т
(англ. grapefruit)
вечназялёнае цытрусавае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў субтропіках, а таксама гаркавата-салодкі пахучы плод гэтага дрэва круглай або авальнай формы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
до́ліхас
(н.-лац. Dolichos)
травяністая расліна сям. бабовых, пашыраная ў тропіках і субтропіках Азіі і Афрыкі; некаторыя віды культывуюцца як харчовыя і кармавыя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэльфі́н
(н.-лац. delphinus, ад гр. delphis, -inos)
1) марская млекакормячая жывёла сям. дэльфінавых падатрада зубатых кітоў;
2) спосаб спартыўнага плавання, разнавіднасць батэрфляю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэндрантэ́ма
(н.-лац. dendranthema)
травяністая расліна сям. складанакветных з ружовымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Кітаі, Японіі, Карэі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэнты́кула
(н.-лац. denticula)
аднаклетачная або каланіяльная дыятомавая водарасць сям. эпітэміевых, якая пашырана ў азёрах, сажалках, канавах, ручаях і іншых вадаёмах сярод абрастанняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інжы́р
(кр.-тат. inžir, ад перс. ängir)
1) пладовае дрэва сям. тутавых, пашыранае ў субтропіках; смакоўніца;
2) салодкі плод гэтага дрэва; фіга, смоква.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
іпекакуа́на
(парт. ipecacuanha, з індз.)
кустовая расліна сям. марэнавых, пашыраная пераважна ў Бразіліі, корань якой выкарыстоўваецца ў медыцыне як адхарквальны сродак; ванітоўны корань.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ітэ́рбій
(н.-лац. ytterbium, ад Ytterby = назва мясцовасці ў Швецыі)
хімічны элемент сям. лантаноідаў, серабрыста-шэры метал; выкарыстоўваецца як газапаглынальнік у электравакуумных прыборах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)