анабено́псіс

(н.-лац. anabaenopsis)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. анабенавых, якая пашырана пераважна ў трапічных і субтрапічных водах і рэдкая для ўмераных шырот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артышо́к

(ням. Artischocke, ад ар. al-charshof)

травяністая расліна сям. складанакветных з трубчастымі, мясістымі фіялетавымі кветкамі, пашыраная ў Міжземнамор’і і на Канарскіх астравах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэрадо́н

(н.-лац. asterodon)

губавы базідыяльны грыб сям. гіменахетавых, які расце на павале, пераважна ў прыкаранёвай частцы ствалоў, на моцна разбуранай вільготнай драўніне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атэ́лія

(н.-лац. athelia)

губавы базідыяльны грыб сям. картыцыевых, які расце ў лясах на кары і павале лісцевых і хвойных парод, лясным подсціле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бува́рдыя

(н.-лац. bouvardia)

кустовая або травяністая расліна сям. марэнавых з цэласным супраціўным лісцем, пашыраная пераважна ў Мексіцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганадэ́рма

(н.-лац. ganoderma)

губавы базідыяльны грыб сям. ганадэрмавых, які расце на лесапавале, пнях, іншы раз на жывых ствалах дрэў, выклікае белую гніль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гі́днум

(н.-лац. hydnum)

шапкавы базідыяльны грыб сям. яжоўнікавых, які расце на глебе ў хваёвых і мяшаных лясах; ядомы ў маладым узросце; пеўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрамеду́за

(ад гідра- + медуза)

1) медузоідная асобіна некаторых кішачнаполасцевых жывёл падкласа гідроідных;

2) паўзун сям. змеяшыйных чарапах, пашыраны ў прэсных вадаёмах Паўд. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіршфе́льдыя

(н.-лац. hirschfeldia)

травяністая расліна сям. капуставых з лірападобным лісцем і бледна-жоўтымі кветкамі, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і; на Беларусі заносная, пустазелле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глеяпо́р

(н.-лац. gloeoporus)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які расце ў лясах на гнілых ствалах, пнях, ламаччы, кары лісцевых і хвойных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)