падсві́стванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсвістваць — падсвістаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсіньваць — падсініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падскварваць — падскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсма́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсмажваць — падсмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсо́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрыгаць — падстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсумоўваць — падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсяваць — падсеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтаваць — падтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падта́кванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтакваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)