засына́нне, ‑я, м.

Стан паводле знач. дзеясл. засынаць — заснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затойваць — затаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затрымліваць — затрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затуха́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. затухаць — затухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затушоўваць — затушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зафарбоўваць — зафарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захвальваць — захваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захопліваць — захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заху́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захутваць — захутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)