падпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхаць — падапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпіхваць — падпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпрага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпрагаць — падпрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпяра́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпяразваць — падперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрастаць — падрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраўно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падраўноўваць — падраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрахо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрахоўваць — падрахаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падру́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрульваць — падруліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрысо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрысоўваць — падрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсвечваць — падсвяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)