Verbum

бядо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да бядоты; цяжкі, гаротны. Бядотнае становішча. □ Ідзе ён [Назым Хікмет] па сухменнай, бядотнай Анатоліі! Лойка.

ве́чнасць, ‑і, ж.

Працяг часу без пачатку і канца. // Вельмі доўгі час. Марудна бягуць мінуты, Гадзіна ідзе, як вечнасць. Нядзведскі.

карбалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Пластмаса, якая атрымліваецца з фармаліну і карболавай кіслага (ідзе на выраб гузікаў, электраізалятараў і інш.).

нут, ‑у, М нуце, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства бабовых, зерне якой ідзе ў ежу і на корм жывёле.

[Тат. нохут.]

ра́мі, нескл., н.

Субтрапічная расліна сямейства крапіўных, з доўгім і моцным валакном, якое ідзе на вытворчасць тэкстыльных вырабаў асаблівай трываласці.

[Малайск.]

сі́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сідру, з’яўляецца сідрам. Сідравы напітак. // Які ідзе на прыгатаванне сідру. Сідравыя гатункі яблыкаў.

цвін, ‑у, м.

Гладкаафарбаваная паўшарсцяная ці баваўняная тканіна саржавага перапляцення, якая ідзе на сукенкі і верхняе адзенне. Паліто з цвіну.

[Ад англ. twine — кручаная нітка.]

цыбу́р, ‑а, м.

Разм. Сцябло, звычайна тоўстае, пругкае. Пералезшы плот, Лабановіч ідзе школьным агародам, дзе тырчаць яшчэ цыбуры сланечнікаў. Колас.

штуртро́с, ‑а, м.

Спец. Ланцуг або трос на судне, які ідзе ад штурвала да руля і служыць для павароту руля.

[Гал. stuurtros.]