сакра́мант, ‑у, М ‑нце, м.

Кніжн. Нешта свяшчэннае, рытуальнае; талісман. Але ёсць у.. [Алёнкі] адзін верш. Яна хавае яго, як нейкі сакрамант, і нікому яго не паказвае. Колас.

[Польск. sakrament ад лац. sacramentum — наданне святасці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцізо́рык, ‑а, м.

Невялікі складаны кішэнны нож. Стась прыўзнімаецца, дастае з кішэні сцізорык, пачынае стругаць лазовы прут. Асіпенка. У бацькі ёсць сцізорык са штопарам і шылам. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хупа́вы, ‑ая, ‑ае.

Прыгожы, спрытны. Дзіва дый годзе: неаднойчы ён бачыў Зосю і толькі цяпер угледзеў такою, якая яна ёсць — стройную, хупавую і, галоўнае, добрую-добрую. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярпе́нне ср., в разн. знач. терпе́ние;

◊ ц. ло́пнула — разг. терпе́ние ло́пнуло;

перапо́ўніць ча́шу ~ння — перепо́лнить ча́шу терпе́ния;

на ўся́кае хаце́нне ёсць ц. — посл. на вся́кое хоте́ние есть терпе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

quota [ˈkwəʊtə] n.

1. до́ля, ча́стка, кво́та;

There is a strict quota on imports and exports. Ёсць квота на імпарт і экспарт.

2. мініма́льная ко́лькасць, неабхо́дная для выбра́ння кандыда́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Плавы́ ’дзірвановы зараснік у возеры, які складаецца з розных раслін, нават з лазняку, — пад ім ёсць вада’ (Нік. Очерки). Да плаўι (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́рашаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вырашыць (у 2, 4 знач.).

2. у знач. прым. Пра які ёсць пэўнае рашэнне; які не патрабуе перагляду. Вырашанае пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмысло́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць адмысловага. Я стараюся прыслухацца, як працуе матор, але нічога асаблівага не магу распазнаць. Гудзе роўна, настойліва — можа ў гэтым і ёсць яго адмысловасць. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

існу́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад існаваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які ёсць цяпер, маецца ў рэальнасці. Існуючы парадак.

3. Дзеепрысл. незак. ад існаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красу́ня, ‑і, ж.

Тое, што і прыгажуня. «А, гэта і ёсць той каморнік, у чыю дачку ўсе тутэйшыя кавалеры закахаліся. Дык вось дзе жыве яна, гэта красуня!» Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)