заня́так, -тку м. заня́тие ср.; де́ло ср.;

знайсці́ сабе́ які́-не́будзь з. — найти́ себе́ како́е-л. заня́тие (де́ло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

aluzyjny

які ўтрымлівае намёк; які намякае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

преходя́щий

1. прич. які́ (што) перахо́дзіць; які́ (што) прахо́дзіць; які́ (што) міна́е; які́ (што) зніка́е; см. преходи́ть;

2. прил. міну́чы; (временный) часо́вы; (недолговечный) недаўгаве́чны;

преходя́щее явле́ние часо́вая (міну́чая) з’я́ва;

всё на све́те преходя́ще усё на све́це міна́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

competitive [kəmˈpetətɪv] adj.

1. які́ сапернічае, які́ спаборнічае, які́ канкурыруе

2. ко́нкурсны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

реша́ющий

1. прич. які́ (што) раша́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) канча́е; см. реша́ть​ 1—3;

2. прил. раша́ючы; выраша́льны;

реша́ющая побе́да раша́ючая перамо́га;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наводя́щий

1. прич. які́ (што) наво́дзіць, які́ (што) наганя́е; см. наводи́ть;

2. прил. навадны́;

наводя́щий вопро́с навадно́е пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

окружа́ющий

1. прич. які́ (што) акружа́е, які́ (што) абкружа́е; см. окружа́ть;

2. прил. навако́льны;

окружа́ющий мир навако́льны свет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сочу́вствующий

1. прич. які́ (што) спачува́е; які́ (што) спагада́е;

2. прил. спачува́льны; спага́длівы;

3. сущ. спачува́ючы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стеня́щий книжн.

1. прич. які́ (што) сто́гне, які́ (што) е́нчыць; см. стена́ть;

2. прил. сто́гнучы, падо́бны на стогн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)