Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плёскат, ‑у, ДМ ‑каце, м.
Шум, які ўтвараецца ад падзення вады (вадкасці) або ад удару чым‑н. па паверхні вады (вадкасці); пляск. Вясна. Вечары над Сожам, ціхі плёскат хваль, крыкі дзікіх качак у густых чаротах...Дуброўскі.Яшчэ начамі рэчку ў зорах Будзілі плёскатам самы, — Калі стары вандроўнік-жораў Пачуў пагрозны дых зімы.Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЯРЭ́ЙСКІ Арэст Георгіевіч
(н. 20.7.1915, в. Аносава Смаленскай вобл., Расія),
рускі графік. Нар. мастак СССР (1983). Правадз.чл.АМСССР (1983). Сын Г.С.Вярэйскага. У 1936—38 свабодны слухач Ленінградскай АМ. Асн. работы: ілюстрацыі да кн. «Васіль Цёркін» А.Твардоўскага (1942—48); «Ціхі Дон» (1951—52), «Лёс чалавека» (1958) і «Паднятая цаліна» (1967) М.Шолахава і інш. Выканаў серыі станковых работ: «Твар ворага» (1942), «А.В.Сувораў» (1950), «Ангара» (1959—60), «Петраградцы 1917 г.» (1967) і інш.Дзярж. прэмія СССР 1978.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
calm
[kɑ:m]1.
adj.
1) ці́хі, спако́йны; заці́шны
a calm evening — ці́хі ве́чар
a calm sea — спако́йнае мо́ра
2) спако́йны, ураўнава́жаны
2.
n.
1) спако́й -ю m., ці́ша f.; заці́шша n.
2) супако́й -ю m., ціхамі́рнасьць f.
3.
v.t.
1) суніма́цца, суці́швацца
2) суці́швацца
The sea calmed — Мо́ра суці́шылася
3) супако́йвацца, цішэ́ць, астыва́ць (ад гне́ву)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мелады́чны, ‑ая, ‑ае.
1.Спец. Які мае адносіны да мелодыі (у 1 знач.). [Птушынае] пяянне зліваецца ў адну меладычную гаму.Барашка.Меладычны лад верша, захаваны перакладчыкам, дае магчымасць адчуць нацыянальную форму арыгінала.Палітыка.
2. Прыемны для слыху; мілагучны. У Маі быў голас ціхі, але меладычны і такі багаты пачуццямі, што яе слухалі, нават ніхто ў зале не варухнуўся.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхлы́нуць, ‑не; зак.
Раптоўна, імкліва прыцячы, прыліць. У Віктара прыхлынула да вушэй кроў, стала горача.Лобан.//перан. Раптоўна ахапіць, напоўніць каго‑н. (пра пачуцці). Мне нават сорамна стала перад другімі: чаму іменна мой партрэт наклеілі тут? Хіба я ўжо такі адметны ад усіх? Але ў той жа час і нейкі ціхі гонар прыхлынуў да сэрца.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыно́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чыноўніка, чыноўніцтва. На тым, што гуляў фігуркамі, быў сціплы чыноўніцкі сурдут: ён служыў на чыгунцы і нават з аблічча быў тыповы служачы — ціхі, сціплы, светлавалосы, з трохі вінаватай усмешкаю.Караткевіч.Выступленне [Яўгеніі Васільеўны], можа, і прагучала крыху дзіўна для тых, хто прывык да чыноўніцкай сухасці і цвілі, ад якіх вяне лісце.Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
still2[stɪl]adj.
1. нерухо́мы, спако́йны;
still rain дождж без ве́тру;
keep still не варушы́цца
2.ці́хі, бясшу́мны, нямы́;
still nights ці́хія но́чы;
be still маўча́ць
3. няпе́ністы;
still lemonade негазірава́ны лімана́д
♦
still waters run deep ≅ ці́хая вада́ берагі́ рве
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mute
[mju:t]1.
adj.
1) маўклі́вы, ці́хі
2) нямы́
3) (пра лі́тару) яка́я не вымаўля́ецца
2.
n.
1) нямы́ -о́га m., няма́я f.
2) невымаўля́ная лі́тара
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unheard
[ʌnˈhɜ:rd]
adj.
1) нячу́тны, ве́льмі ці́хі
2) бяз слу́ханьня, разгля́ду спра́вы
to condemn a person unheard — прызна́ць вінава́тым каго́сь без разгля́ду спра́вы
3) нечува́ны; няве́дамы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)