сур’ёзнасць, ‑і,
1. Уласцівасць і стан сур’ёзнага.
2. Сур’ёзныя, удумлівыя адносіны да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сур’ёзнасць, ‑і,
1. Уласцівасць і стан сур’ёзнага.
2. Сур’ёзныя, удумлівыя адносіны да чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вя́жучы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абнямо́жаны, ‑ая, ‑ае.
Які страціў сілы, моц, энергію; знясілены.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малалю́дны, ‑ая, ‑ае.
З невялікай колькасцю людзей, немнагалюдны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мінёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мінёра, мінёраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаба́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Дрэнна бачыць, мець слабы зрок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
о́бер-ма́йстар, ‑стра,
Старшы майстар у доменных, пракатных і сталеплавільных цэхах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павынішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вынішчыць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праваме́рны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на праве, заканамерны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць;
Зрабіць дзірку ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)