се́мдзесят, сямідзесяці́, Т сямю́дзесяццю, ліч. кольк. Лік і колькасць 70.

С. гадоў народнаму музею.

Паехаць за с. кіламетраў у горад.

Пад с. гадоў каму-н. (хутка будзе 70 гадоў).

|| парадк. сямідзяся́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эўкалі́пт, -а і -у, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, якое вельмі хутка расце і дасягае вялікіх памераў.

2. -у, адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. эўкалі́птавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ко́мельгом ’хутка, вельмі хутка’ (Нас.). Гл. ком і мяльком.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мі́таць ’хутка насіць, вазіць, цягаць што-небудзь’, ’хутка есці’ (Крыў., Са сл. Дзіс.). Балтызм. Параўн. mitrùs ’хуткі, лоўкі’, mìtrinti ’рабіць хутка, лоўка, умела’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Амахну́ць ’хутка падмануць’ (Нас.), амахнуцца ’хутка памыліцца’ (Нас.). Гл. абмахнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

праджга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Хутка прайсці; прамчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэсты́сіма, прысл.

Вельмі хутка (пра тэмп выканання музычнага твора).

[Іт. prestissimo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скорамаразі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які хутка замарожвае. Скорамаразільныя апараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

néureich

a пагардл. які́ ху́тка нажыўся, які́ разбагаце́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

łapu-capu

разм. цяп-ляп (хутка; абы-як)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)