łzawy

1. слёзны;

2. слязлівы, плаксівы; сентыментальны;

łzawy film — (слязлівы) сентыментальны фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нямы́ stumm;

няма́я цішыня́ Tótenstille f -;

нямы фільм Stúmmfilm m -(e)s, -e;

няма́я ка́рта Lándkarte óhne Orts-, Fluss- und Gebírgsnamen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

quickie [ˈkwɪki] n. infml

1. наспе́х вы́пушчаная праду́кцыя; халту́ра (пра кнігу, фільм і да т.п.)

2. зро́бленае ў спе́шцы;

a quickie divorce паспе́шлівы разво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stinker [ˈstɪŋkə] n.

1. infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;

2. infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)

3. AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шум​1 назоўнік | мужчынскі род

  1. Гукі, якія зліліся ў громкае і нязладжанае гучанне.

    • Ш. прыбою.
    • Ш. матораў.
    • Без шуму перамяшчацца.
    • Узняўся ш.
    • Ш. у зале.

  2. пераноснае значэнне: Ажыўленае абмеркаванне, выкліканае павышаным інтарэсам да чаго-н.

    • Фільм выклікаў ш.

  3. Гук з няяснай танальнасцю (спецыяльны тэрмін).

    • Шумы ў сэрцы.

  4. Сварка, крыкі, гучнае выражэнне незадавальнення.

    • Што там за ш. у суседзяў?
    • Чаго ўзнялі ш., супакойцеся!

|| прыметнік: шумавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

даглядзе́ць сов.

1. (до конца) досмотре́ть; догляде́ть;

д. фільм — досмотре́ть (догляде́ть) фильм;

2. (каго, што) см. дагле́дзець 1, 2;

◊ не ~дзіш во́кам — запла́ціш бо́кам — смотри́ в о́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прымітыў, ‑тыву, м.

1. Неразвітая, простая з’ява ў параўнанні з наступнымі, пазнейшымі з’явамі гэтага ж роду. // Пра што‑н. спрошчанае, невысокае па тэхніцы выканання. Пасля трох частак усім стала ясна, што гэта фільм у духу «старога Джона Форда»: не добры, але і не прымітыў. «Маладосць».

2. Твор мастацтва, які належыць да ранніх стадый развіцця культуры, з параўнальна невысокай тэхнікай выканання.

[Ад лац. primitivus — першапачатковы, першабытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмацыянальны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выражае эмоцыі; выкліканы эмоцыямі, напоўнены эмоцыямі. Эмацыянальная прамова. Эмацыянальная гульня. ▪ А па вачах было відаць, што жанчына кожную хвіліну жыве багатым эмацыянальным жыццём. Арабей. І ўсё ж ад эпізода да эпізода фільм набірае тэмп і пругкасць, расце эмацыянальны напал падзей. «ЛіМ».

2. Здольны жыва рэагаваць на што‑н.; не разважны, нястрыманы. Эмацыянальны характар. Эмацыянальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

догляде́ть сов.

1. (просмотреть до конца) даглядзе́ць;

догляде́ть фильм до конца́ даглядзе́ць фільм да канца́;

2. (за кем, чем) дагле́дзець (каго, што);

догляде́ть за ребёнком дагле́дзець дзіця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kryminalny

kryminaln|y

крымінальны;

sprawa ~a — крымінальная справа;

film ~y — дэтэктыўны фільм; дэтэктыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)