ма́лпа, -ы, мн. -ы, малп і -аў, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

Шыраканосыя малпы.

2. перан. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).

|| памянш. ма́лпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ма́лпавы, -ая, -ае і ма́лпін, -а.

Малпавы запаведнік.

Малпіна футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

karakuł

м.

1. каракульская авечка;

2. ~y мн. каракуль (футра)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ква́сіць, квашу, квасіш, квасіць; незак., што.

1. Даводзіць да стану браджэння, скісання. Квасіць малако. // Нарыхтоўваць у запас такім чынам. Квасіць капусту. Квасіць буракі.

2. Спец. Апрацоўваць шнуры, футра спецыяльным хлебным растворам. Квасіць аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кенгуро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кенгуру. // Зроблены з футра кенгуру. Кенгуровы каўнер.

2. у знач. наз. кенгуро́выя, ‑ых. Сямейства сумчатых млекакормячых, да якога адносяцца кенгуру, мускусны кенгуровы пацук і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куні́цавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да куніцы. // Зроблены з футра куніцы. Куніцавая шапка.

2. у знач. наз. куні́цавыя, ‑ых. Сямейства млекакормячых драпежных жывёл, да якога адносяцца барсук, гарнастай, куніца і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампо́н, ‑а, м.

Упрыгожанне ў выглядзе шарыка з нітак, футра і інш. на шапках, туфлях і пад. Ілонка плюхнула ў вочы прыгаршчы вады, надзела шапачку з пампонам, кажушок і выбегла на вуліцу. Хомчанка.

[Фр. pompon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альгі́н

(ад лац. alga = водарасць)

клейкае рэчыва, якое здабываюць з марскіх водарасцяў і выкарыстоўваюць для апрацоўкі тканін, валокнаў, футра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

скунс м

1. заал (жывёла) Skunk m -s, -s;

2. (футра) Skunks m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

со́баль м

1. заал Zóbel m -s, -;

2. (футра) Zóbelpelz m -es, -e, Zóbel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вы́дра, ‑ы, ж.

1. Млекакормячая драпежная жывёліна сямейства куніцавых з футрам цёмна-бурага колеру, якая вядзе паўводны спосаб жыцця. Марская выдра. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з выдры.

2. перан. Груб. Пра злую няўжыўчывую жанчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)